Ορισμένες σκέψεις για την εκπροσώπηση του κλάδου στα Υπηρεσιακά Συμβούλια…
Η σημερινή (2/11) διαδικασία των ηλεκτρονικών «εκλογών» για αιρετούς στα υπηρεσιακά συμβούλια και τα όσα ευτράπελα (αλλά εξαιρετικά σοβαρά) συνέβησαν όπως η παράταση μέχρι αργά το βράδυ, τα φαινόμενα συνάδελφοι να έχουν δεχτεί αφόρητη πίεση να ενεργοποιήσουν το link αλλά και οι καταγγελίες για περιφερόμενα link και, κυρίως, η μαζική αποχή (64% ΚΥΣΠΕ) που δείχνει ότι ο κλάδος δεν επιθυμεί να εκπροσωπηθεί μέσα από τέτοιες διαδικασίες, θέτουν επιτακτικά το έξης ζήτημα: Εδώ και τώρα διεκδίκηση γνήσιας εκπροσώπησης μέσα από δια ζώσης εκλογές που θα διασφαλίζουν τη στοιχειώδη αξιοπιστία. Δεν αξίζει στον κλάδο αυτός ο εξευτελισμός και αυτή η απαξίωση. Σε καμία περίπτωση. Το βασικό ερώτημα είναι αν κάτι τέτοιο το θέλουν όλες οι δυνάμεις ή αν κάποιοι βρήκαν «το μήνα που τρέφει τους έντεκα» και τα ανέχονται όλα για καθαρά μικροπαραταξιακά οφέλη.
Ως Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών, με συνέπεια και ευθύνη, αναλαμβάνοντας και το κόστος της επιλογής μας, επιμείναμε να κρατήσουμε ανοιχτό το μέτωπο διεκδίκησης των δια ζώσης εκλογών.. Αυτό, κατά τη γνώμη μας σημαίνει υπεράσπιση , όχι γενικά ενός θεσμού αλλά, της ίδιας της δυνατότητας οι εκπαιδευτικοί να έχουν μαχητική και διεκδικητική φωνή υπέρ των συμφερόντων τους μέσα και έξω από τα συμβούλια. Στους αγώνες μας, στις Γενικές Συνελεύσεις μας και στην πανεργατική απεργία στις 20 του Νοέμβρη τα επόμενα και πιο σπουδαία! Όσο για το πως θα επανέλθει ο ίδιος ο κλάδος με πλειοψηφικούς όρους και μέσα στα υπηρεσιακά συμβούλια αλλά και για το τι είδους «εκπρόσωπους» χρειαζόμαστε, θα υπάρχει και ο χρόνος και το περιθώριο για συζήτηση αλλά και για σημαντικές πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα.
Ανάρτηση του Σπύρου Μαρίνη, Προέδρου της ΔΟΕ
