Απόφαση του ΣΕΠΕ Ημαθίας για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ)

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠ/ΚΩΝ Π.Ε. ΗΜΑΘΙΑΣ        Βέροια 12-12-2024

Περικλέους 2 – 59132 – ΒΕΡΟΙΑ                Αρ. Πρωτ.: 117

Τηλέφωνο: 2331026286

e-mail: ekpeima@gmail.com                      ΠΡΟΣ:  Όλα τα μέλη

Ιστολόγιο: ekpeima.blogspot.com             ΚΟΙΝ: 1. ΔΟΕ

                                                                                  2. ΜΜΕ

Θέμα: Απόφαση του ΣΕΠΕ Ημαθίας για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ)

 Ο ΣΕΠΕ Ημαθίας με απόφασή του Δ.Σ. στηρίζει και υπογράφει το κάλεσμα Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ).

Παραθέτουμε την ανακοίνωση-κάλεσμα και το σχέδιο νόμου.

Για το Δ.Σ.

            Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                  Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ                  ΚΟΚΟΖΙΔΟΥ ΑΝΝΑ

Ανακοίνωση – Κάλεσμα

Ομοσπονδιών & Εργατικών Κέντρων

για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

 

Οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που υπογράφουμε αυτό το κάλεσμα παίρνουμε την πρωτοβουλία να απευθυνθούμε σε όλα τα σωματεία, σε όλους τους εργαζόμενους, σε κάθε κλάδο, σε όλη τη χώρα για να συζητήσουμε και να οργανώσουμε μεγάλο αγωνιστικό μέτωπο πάλης, διεκδικώντας αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ακυρώνουν τις ΣΣΕ, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

Το πλατύ κάλεσμα σε σωματεία και εργαζόμενους δεν έχει το χαρακτήρα μιας πρωτοβουλίας που θα περιοριστεί μόνο σε συζήτηση, αλλά κυρίως είναι κάλεσμα αγώνα με πλαίσιο αιτημάτων που συνδέονται άμεσα με τη ζωή τη δική μας και των οικογενειών μας.

Η οργάνωση ενός τέτοιου μεγάλου αγώνα που κομβικός σταθμός είναι η πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη είναι ζήτημα προτεραιότητας, που θα τροφοδοτείται, θα ενισχύεται και θα γιγαντώνεται από τους αγώνες των συνδικάτων, θα συντονίζεται σε πανελλαδικό επίπεδο και θα δημιουργεί όρους και προϋποθέσεις για θετικά αποτελέσματα και κατακτήσεις.

Δεν υποχωρούμε από τα συλλογικά μας δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι μετράμε απώλειες και οι λίγοι, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, μπουκώνουν με κέρδη.

Η κατάσταση της ζωής των εργαζομένων είναι μπροστά σε μεγάλα προβλήματα και αδιέξοδα. Δίπλα στις μεγάλες απώλειες, την αφαίρεση κατακτήσεων, τη χειροτέρευση των όρων δουλειάς και ζωής, που προωθήθηκαν δήθεν ως προσωρινά μέτρα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων, έρχεται να προστεθεί η σημερινή κατάσταση των εργαζομένων που επιβεβαιώνει ότι η αντεργατική πολιτική, τα αντεργατικά μέτρα, είναι ένα μόνιμο εργαλείο, ένας κόφτης, για να κρατιούνται στα χαμηλότερα επίπεδα οι μισθοί, τα μεροκάματα, οι εργασιακές σχέσεις, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, της μεγαλοεργοδοσίας, για πάμφθηνη εργατική δύναμη.

Το ασφυκτικό πλαίσιο περιορισμού της δυνατότητας των εργαζομένων να πετύχουν με τον αγώνα τους βελτίωση των όρων δουλειάς, οι αντεργατικοί νόμοι για τον περιορισμό της απεργίας, τον έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης και των συνδικάτων, είναι η προσπάθεια του κεφαλαίου και των δυνάμεων του να υπάρξει «σιγή νεκροταφείου».

Η προπαγάνδα της κυβέρνησης, του Υπ. Εργασίας, για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο δεν αναιρεί την αθλιότητα του αντεργατικού οπλοστασίου, που κρατά τους μισθούς καθηλωμένους μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά εδραιώνει και ενισχύει τη βασική γραμμή και απαίτηση του κεφαλαίου, να πληρώνει τα ελάχιστα, να συμπιέζει όλους τους μισθούς προς τα κάτω και να έχει στα χέρια του τα εργαλεία να «κατεβάζει το διακόπτη» μέσα σε μια νύχτα, όπως συνέβη το 2012.

Όταν οι μισθοί και τα μεροκάματα βρίσκονται ανάμεσα στις συμπληγάδες της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας θα συνθλίβονται, οι εργαζόμενοι θα μετρούν απώλειες και το κεφάλαιο θα γεμίζει τα ταμεία του. Οι εργαζόμενοι και προηγούμενα στην κρίση και τώρα στην ανάπτυξη θα βρίσκονται με «το ταμείο μείον».

Μόνο τα δύο τελευταία χρόνια οι εισηγμένες εταιρίες στο Χρηματιστήριο Αθηνών συγκέντρωσαν πάνω από 22 δισ. ευρώ καθαρά κέρδη, ενώ οι εργαζόμενοι ανεβαίνουν έναν Γολγοθά προβλημάτων με τη μεγάλη ακρίβεια, το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, την ακριβοπληρωμένη υγεία και στέγη, τις ληστρικές τιμές σε βασικά αγαθά, την υπέρογκη φορολογία, που εξαϋλώνουν το ήδη πενιχρό εισόδημα. Αυτή την περίοδο γιγαντώθηκε κι’ άλλο η φοροληστεία, αφού ο λαός πλήρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των 116,8 δισ. ευρώ φόρων του κρατικού προϋπολογισμού.

Την ίδια στιγμή οι μισθοί είναι μειωμένοι κατά 14% σε σχέση με το 2011. Την τριετία 2021 – 2023 υπογράφτηκαν μόλις 74 εθνικές κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις, από τις οποίες η κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει υποχρεωτικές τις 49, ενώ την ίδια περίοδο υπεγράφησαν μόλις 133 επιχειρησιακές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς σε έναν όγκο 5.277 επιχειρήσεων (άνω των 50 εργαζομένων) που απασχολούν πάνω από 1.100.000 εργαζόμενους. Το 2024 αποτελεί χρονιά αρνητικού ρεκόρ αφού μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη είχαν υπογραφεί μόλις 8 εθνικές κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις εκ των οποίων υποχρεωτικές έχουν γίνει μόλις 2! Όλα αυτά σε συνδυασμό με την επέκταση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης, έχουν πετάξει έξω από τις συλλογικές συμβάσεις πάνω από 1.500.000 εργαζομένων τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Είναι ψέματα οι ανακοινώσεις της υπουργού Εργασίας ότι με το νέο τρόπο υπολογισμού δεν θα μπορούν να μειωθούν μισθοί. Οι βέλτιστες πραχτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους μισθούς, την ασφάλιση, τις συντάξεις και τα εργασιακά, έχουν γίνει νόμοι από τα χρόνια της κρίσης και παραμένουν σε ισχύ. Αυτοί οι νόμοι, που τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, τη ζωή μας ολάκερη, δεν γίνεται να λειτουργήσουν διαφορετικά σήμερα. Δεν γίνεται τα μέτρα που προωθούνται, για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του ΣΕΒ και αντλούνται από το ίδιο αντεργατικό πεδίο, να παράξουν διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που απαιτούν αυτοί που τα «παραγγέλνουν».

Τώρα να δυναμώσει αποφασιστικά ο αγώνας για ΣΣΕ και αυξήσεις στους μισθούς

Εμείς γνωρίζουμε καλύτερα από όλους ποιο είναι το δικό μας συμφέρον. Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, ώστε οι δικές μας προτάσεις και διεκδικήσεις να μη μείνουν στα «αζήτητα», αλλά να γίνουν πραγματικότητα! Να γίνουν κουρελόχαρτο οι αντεργατικοί νόμοι και το δικό μας δίκιο να γίνει νόμος.

Η απάντηση σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι ο αγώνας με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες. Δεν θα μας σώσει καμία κυβέρνηση, κανένας από όλους αυτούς που χτύπησαν κατακτήσεις και δικαιώματα, που είναι συνένοχοι στο έγκλημα απέναντι στη ζωή μας.

Τώρα, έχουμε όλοι ανάγκη τον αγώνα και ο αγώνας μάς έχει όλους ανάγκη.

Τώρα, χρειάζεται να δυναμώσει η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωση μέσα στους χώρους δουλειάς.

Τώρα, πρέπει να δυναμώσει η αντιπαράθεση με την εργοδοσία.

Τώρα, να βελτιωθεί η λειτουργία και η δράση των σωματείων. Να συγκεντρωθούν δυνάμεις σε κάθε μέτωπο πάλης. Να καταχτηθεί η σταθερή παρέμβαση και το σχέδιο κινητοποίησης δυνάμεων σε κάθε σταθμό του αγώνα.

Τώρα, χρειάζεται να ξεπεραστούν αδυναμίες. Να δοκιμαστούν στην οργάνωση της μάχης και να αναδειχτούν νέες εργατικές βάρδιες, που θα σηκώσουν ακόμη πιο ψηλά τους αγώνες, θα γράψουν νέες σελίδες ιστορίας με μεγάλα αποτελέσματα και καταχτήσεις.

Τώρα, πρέπει να γίνουν βήματα τολμηρά, να αξιοποιηθεί η πείρα των αγώνων, να προσπεραστούν αντιλήψεις και θεωρίες επιζήμιες για τη μάχη που δίνουμε. Να γίνει ο προβληματισμός ενεργητική επένδυση στον αγώνα. Να μην φοβηθεί κανένας μπροστά στην ευθύνη να πάρει μέρος σε μια μάχη, που θα αλλάξει τα δεδομένα, θα ανατρέψει θεωρίες και πραχτικές, που αφοπλίζουν τις δυνατότητες του αγώνα.

Να προσπεραστούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που όχι μόνο δίνουν συγχωροχάρτι στην αντεργατική πολιτική, στις κυβερνήσεις που την υλοποιούν και τα κόμματα που τη στηρίζουν, αλλά με συγκεκριμένο ρόλο και αποστολή προωθούν μέσα στο εργατικό κίνημα τη γραμμή του κεφαλαίου.

Η αφωνία της ΓΣΕΕ, για αυτά που προωθεί η κυβέρνηση για τον κατώτατο μισθό, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι όλα είναι συμφωνημένα. Όπως ακριβώς τα προηγούμενα χρόνια, με το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος με τον απεργοκτόνο νόμο Αχτσιόγλου (ΣΥΡΙΖΑ), όπως με το νόμο Χατζηδάκη (ΝΔ), που η ηγεσία της ΓΣΕΕ έβλεπε θετικά πράγματα για να φθάσει σήμερα να διεκδικεί να έχει τον πρώτο λόγο στη διαχείριση του ΓΕΜΗΣΟΕ.

Οι ηγεσίες αυτές δεν θέλουν τον αγώνα γιατί είναι στο πλευρό της γραμμής του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων. Γι΄ αυτό διακηρύττουν ότι «οι απεργίες τελείωσαν», γιατί αυτό βολεύει τον ΣΕΒ.

Τι λύσεις που έχουμε ανάγκη δεν θα μας τις χαρίσει κανένας. Με τον αγώνα μας θα τις κάνουμε πράξη.

Δεν δεχόμαστε οι βασικές και καθημερινές μας ανάγκες να θυσιάζονται για να δίνονται δισεκατομμύρια στους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς. Δεν δεχόμαστε όταν οι μισθοί μας είναι παγωμένοι εδώ και τόσα χρόνια να πληρώνουμε μέσω του κρατικού προϋπολογισμού 7 δισ. τον χρόνο για τους ΝΑΤΟικούς σκοπούς και την εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους. Γι' αυτό παλεύουμε για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τους οποίους όλοι μας πληρώνουμε με αιματηρές οικονομικές συνέπειες και με κινδύνους που γεννούν για το λαό μας.

Ο ένας δίπλα στον άλλον, με ταξική ενότητα μπορούμε να ορθώσουμε το ανάστημα μας απέναντι στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης. Να βγούμε νικητές στη μάχη για το μεροκάματο, τη σύνταξη, την ασφάλεια της ζωής μας στους χώρους δουλειάς, στον αγώνα για το μέλλον των παιδιών μας, χωρίς πολέμους, εκμετάλλευση, με δικαιώματα που ανταποκρίνονται στον 21^ο αιώνα.

Καλούμε συνδικάτα και εργαζόμενους να σκεφτούν με μεγάλη ευθύνη το κάλεσμα που τους απευθύνουμε. Οι δύσκολες συνθήκες, με την ενεργητική συμμετοχή όλων όσων αντιλαμβάνονται την αξία και την αναγκαιότητα του συλλογικού ταξικού αγώνα, μπορούν να γίνουν και συναρπαστικές! Να αλλάξουν τα δεδομένα. Να βάλουν γερές βάσεις για μεγάλα νικηφόρα αποτελέσματα και πιο μεγάλες νίκες. Είμαστε αισιόδοξοι ότι έτσι θα γίνει γιατί δουλεύουμε και αγωνιζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση.

Στη βάση των παραπάνω, προτείνουμε να συζητηθεί το παρακάτω πλαίσιο πάλης και αιτημάτων ως ο άξονας της οργάνωσης των αγώνων για την υπεράσπιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, για αυξήσεις στους μισθούς, το επόμενο διάστημα.

·                     Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.

·                     7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Οχι στην 6ήμερη εργασία, στις «ελαστικές» μορφές απασχόλησης, στην απλήρωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

·                     Αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ, κατώτατος μισθός στα 950 ευρώ.

·                     Αύξηση 20% στους δημοσίους υπαλλήλους. Επαναφορά στο Δημόσιο του 13ου και 14ου μισθού, χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων, κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στη μισθολογική εξέλιξη ανάλογα με την κατηγορία Εκπαίδευσης.

·                     Επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 - 2023, η μετενέργεια και η συρροή, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.

·                     Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας μέσα από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Να γίνει υποχρεωτικά καθολική η εφαρμογή του επιδόματος γάμου στο 10%.

·                     Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού.

·           Ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις. Επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης. Ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς και κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Καμία σύνταξη κάτω από 80% του μισθού.

·                     Μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς.

·                     Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Αποστέλλουμε σε όλα τα συνδικάτα σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, που θα είναι η δική μας πρόταση για την επαναφορά των συλλογικών μας κατακτήσεων, που θα εκφράζει τις δικές ανάγκες και διεκδικήσεις. Όσο πιο μεγάλη θα είναι η συμμετοχή και ο συντονισμός των συνδικάτων, τόσο πιο δυνατή θα είναι η φωνή και η αποφασιστικότητα μας, ότι δεν παζαρεύουμε τα δικαιώματα μας, ότι διεκδικούμε το δίκιο μας.

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Επισυνάπτεται το σχέδιο – νόμου...

 

ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ

«Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας»

 

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

 

Άρθρο 1

Είδη συλλογικών συμβάσεων εργασίας και αρμοδιότητα σύναψής τους

 

1) Η παράγραφος 2 του άρθρου 3 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με την υποπαρ. ΙΑ 11 εδ. 1, 2β και 4 του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:

« 2.  Οι   κλαδικές,   επιχειρησιακές   και   εθνικές    ή    τοπικές ομοιοεπαγγελματικές  συλλογικές συμβάσεις δεν επιτρέπεται να περιέχουν όρους εργασίας δυσμενέστερους για τους  εργαζόμενους  από  τους  όρους εργασίας των εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων».

2)Η παράγραφος 4 του άρθρου 3 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή της με το άρθρο 31 του ν. 3846/2010, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:

«4.   Οι   κλαδικές   συμβάσεις   συνάπτονται   από  πρωτοβάθμιες  ή      δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις που  καλύπτουν  εργαζόμενους      ανεξάρτητα  από το επάγγελμα ή την ειδικότητά τους, ομοειδών ή συναφών      επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου και από εργοδοτικές  οργανώσεις,  ειδικά όμως  για  τους  εργαζόμενους  στις  τράπεζες,  σε  περίπτωση  που δεν υπάρχουν εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου, από μεμονωμένους εργοδότες  που εκπροσωπούνται με κοινό εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο  ή  εκπροσώπους, εφ`  όσον  αυτοί  οι  εργοδότες  καλύπτουν  τουλάχιστον  το  70%  των  εργαζομένων στον κλάδο».

3) Η παράγραφος 5 του άρθρου 3 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή της με την παράγραφο 1 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:

«5. Οι  επιχειρησιακές   συλλογικές   συμβάσεις συνάπτονται από συνδικαλιστικές   οργανώσεις   της   επιχείρησης  που  καλύπτουν  τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την κατηγορία, τη θέση ή  την  ειδικότητά τους  και  εφόσον  αυτές ελλείπουν, από τις ισχύουσες πρωτοβάθμιες κλαδικές οργανώσεις και από τον εργοδότη».

4) Η παράγραφος 8 του άρθρου 3 του ν. 1876/1990, που προστέθηκε με το άρ. 53 του ν. 4635/2019 καταργείται.

 

Άρθρο 2

Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας - Νομιμοποίηση εκπροσώπων

1) Το πρώτο εδάφιο του στοιχείου α της παραγράφου 1 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε αρχικά με την παράγραφο 3 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011 και στη συνέχεια τροποποιήθηκε με το άρ. 96 του ν. 4808/2021, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Ικανότητα για σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν: α. Οι  συνδικαλιστικές  οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών όλων των βαθμίδων στο πεδίο της δραστηριότητάς τους».

2) Η παράγραφος 2 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 96 του Νόμου 4808/2021, επαναφέρεται στην αρχική της μορφή και η επιτροπή του άρθρου 15 του ν. 1264/1982,  επανασυστήνεται με το παρόν καταργούμενης κάθε αντίθετης σχετικής διάταξης νόμου και η παράγραφος 2 του ν. 1876/1990 διαμορφώνεται ως εξής:

«2.   Κριτήριο  της  αντιπροσωπευτικότητας  είναι   ο   αριθμός   των  εργαζομένων που ψήφισε στις τελευταίες εκλογές για ανάδειξη διοίκησης.

Αμφισβήτηση  της αντιπροσωπευτικότητας μπορεί να εγερθεί με προσφυγή  συνδικαλιστικής οργάνωσης, αρμόδιας να υπογράψει αντίστοιχη  συλλογική σύμβαση  εργασίας, μέσα σε προθεσμία 10 ημερών από την κοινοποίηση του εγγράφου  που  προβλέπεται  από  το  άρθρο  4  παρ.2  στην  επιθεώρηση εργασίας, οπότε και αναστέλλονται οι διαπραγματεύσεις.

Η  προσφυγή κρίνεται από την επιτροπή του άρθρου 15 του ν.1264/1982, η οποία επανασυστήνεται με το παρόν καταργούμενης κάθε αντίθετης διάταξης νόμου και η οποία αποφασίζει μέσα σε προθεσμία 10 ημερών. Σε περίπτωση  που  δεν εκδίδεται  απόφαση  μέσα  στην  παραπάνω  προθεσμία,  ο  πρόεδρος  της επιτροπής υποχρεούται να εκδώσει μόνος του απόφαση μέσα  σε  48  ώρες. Κατά της απόφασης αυτής της επιτροπής δεν χωρεί άσκηση εφέσεως.

Η   διάταξη   αυτή   ισχύει  ανάλογα  και  όταν  προκύψει  περίπτωση αμφισβήτησης της αρμοδιότητας εργοδοτικής οργάνωσης κατά την  υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας».

3) Η παράγραφος 3 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, όπως αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 4 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011, καταργείται και αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Για τη νομιμοποίηση των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις των καταστατικών τους».

4) Η παράγραφος 4 του άρθρου 6 του ν. 1876/1990, που προστέθηκε με το άρθρο 54 του ν. 4635/2019 καταργείται.

 

 

Άρθρο 3

Ισχύς συλλογικής σύμβασης εργασίας

            Το άρθρο 7 του ν. 1876/1990 αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Οι όροι ατομικών συμβάσεων εργασίας, που αποκλίνουν από ρυθμίσεις συλλογικών συμβάσεων, είναι επικρατέστεροι, εφόσον παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους.

β. Όροι εργασίας συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους, υπερισχύουν των νόμων

γ. Οι κανονιστικοί όροι της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) έχουν άμεση και αναγκαστική ισχύ».

 

 

 

Άρθρο 4

Δέσμευση

Το άρθρο 8 του ν. 1876/1990, όπως είχε τροποποιηθεί με την υποπαράγραφο ΙΑ 11 εδάφ. 1, 2α και 4 του άρθρου πρώτου του νόμου 4093/2012 και διαμορφώθηκε εκ νέου με το άρθρο 97 του ν. 4808/2021, αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και λοιπούς όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.

β. Οι κλαδικές, οι επιχειρησιακές και οι εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας δεν επιτρέπεται να περιέχουν δυσμενέστερους όρους εργασίας, για τους εργαζόμενους, από τους όρους της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Στους εργαζόμενους αυτούς περιλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο στα Ν.Π.Δ.Δ. και στους ΟΤΑ.

γ. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας όλων των κατηγοριών και βαθμίδων, δεσμεύουν όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες, που εμπίπτουν στο πεδίο ισχύος της κάθε συλλογικής σύμβασης, ανεξάρτητα αν είναι μέλη ή όχι των συνδικαλιστικών οργάνων ή οργανώσεων, που συνήψαν τη συγκεκριμένη συλλογική σύμβαση εργασίας».

 

Άρθρο 5

Χρόνος ισχύος της συλλογικής σύμβασης εργασίας

Οι όροι των συλλογικών συμβάσεων εργασίας εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την υπογραφή νέας αντίστοιχης συλλογικής σύμβασης εργασίας, χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Καμιά Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) δεν μπορεί σε κάθε περίπτωση να έχει διάρκεια μικρότερη του έτους. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι περιπτώσεις 2 και 3 του άρθρου του 9 του ν. 1876/90.

 

Άρθρο 6

Συρροή

Το άρθρο 10 του ν. 1876/1990, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 37 παρ. 5 του ν. 4024/2011, με το άρθρο 16 παρ. 1 του ν. 4472/2017, με το άρθρο πέμπτο παρ. 1 του ν. 4475/2017 και διαμορφώθηκε εκ νέου με το άρ. 55 του ν. 4635/2019, αντικαθίσταται ως εξής:

«α. Αν μια σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο.

β. Κλαδική ή επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, υπερισχύει, σε περίπτωση συρροής, με ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβασης εργασίας, εκτός εάν η ομοιοεπαγγελματική είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζόμενους».

 

Άρθρο 7

Προσχώρηση και επέκταση εφαρμογής

Το άρθρο 11 του ν. 1876/1990, όπως είχε τροποποιηθεί αρχικά με το άρ. 37 του ν. 4024/2011 και στη συνέχεια με το άρ. 56 του ν. 4635/2019 και ισχύει σήμερα, αντικαθίσταται ως εξής:

«1.  Συνδικαλιστικές οργανώσεις και εργοδότες που δεν δεσμεύονται από συλλογική σύμβαση εργασίας  μπορούν  να  προσχωρήσουν  από  κοινού  σε συλλογική   σύμβαση   εργασίας   που   αφορά   την   κατηγορία   τους. Συνδικαλιστική οργάνωση εργαζομένων μπορεί να προσχωρήσει σε συλλογική σύμβαση εργασίας, από την οποία δεσμεύεται ήδη ο εργοδότης.

 

Η προσχώρηση γίνεται με ιδιωτικό  έγγραφο,  που  γνωστοποιείται  στα  μέρη που έχουν συνάψει τη συλλογική σύμβαση εργασίας, κατατίθεται στις κατά  τόπους  υπηρεσίες  του Υπουργείου Εργασίας και καταχωρίζεται στο ειδικό βιβλίο  συλλογικών  συμβάσεων  εργασίας.   Στην  περίπτωση  της  προσχώρησης  ισχύουν  οι διατάξεις των παραγράφων 2, 3, 4, 5 και 6 του άρθρου 5 του νόμου αυτού.

 

Προσχώρηση σε επιχειρησιακή συλλογική  σύμβαση  εργασίας  δεν  είναι δυνατό   να   γίνει  από  εργοδότη  ή  συνδικαλιστική  οργάνωση  άλλης επιχείρησης.

 

2.  Με απόφασή του,  που  εκδίδεται  μετά  από  γνώμη  του  Ανώτατου  Συμβουλίου  Εργασίας,  ο Υπουργός Εργασίας μπορεί να επεκτείνει και να κηρύξει γενικώς υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους του  κλάδου  ή επαγγέλματος   συλλογική   σύμβαση  εργασίας.

 

Ειδικότερα   η   επέκταση  ομοιοεπαγγελματικής  συλλογικής  σύμβασης εργασίας δεσμεύει όλους τους εργαζόμενους του επαγγέλματος, ανεξάρτητα από το είδος της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης,  με  την  επιφύλαξη  της παρ. 2 του άρθρου 10.

 

3.   Την  επέκταση  μπορεί  να  ζητήσει  και  αρμόδια συνδικαλιστική  οργάνωση των εργαζομένων ή των εργοδοτών με αίτησή της, που  υποβάλλει στον  Υπουργό  Εργασίας.   Η  επέκταση  ισχύει  από την ημερομηνία της έκδοσης της απόφασης του Υπουργού  και,  στην  περίπτωση  που  υπάρχει αίτηση, από την ημερομηνία υποβολής της.

 

4.   Για  τους  εργαζόμενους  στη  γεωργία, κτηνοτροφία και συναφείς εργασίες καθώς και για  τους  κατ`  οίκον  εργαζόμενους,  οι  παραπάνω διατάξεις για την προσχώρηση και επέκταση συλλογικής σύμβασης εργασίας ισχύουν  για  τις  συμβάσεις  που συνάπτονται αντίστοιχα στους κλάδους αυτούς».

 

 

Άρθρο 8

Συμφιλίωση

Το άρθρο 13 του ν. 1876/1990, όπως ισχύει μετά και την αντικατάστασή του με το άρθρο 98 του ν. 4808/2021, αντικαθίσταται ως εξής:

   «Για  οποιοδήποτε  θέμα  που  προκαλεί  διένεξη  με  αφορμή τη σχέση εργασίας, και αν ακόμη δεν αποτελεί αντικείμενο  συλλογικής  σύμβασης, μπορεί  να  ζητηθεί   για   τη   διευθέτησή  του,  από  τις  οικείες  συνδικαλιστικές οργανώσεις ή και από τον εργοδότη ατομικά, η παρέμβαση συμφιλιωτή.

   Ο συμφιλιωτής προσπαθεί να επιτύχει την προσέγγιση των απόψεων των μερών  το  συντομότερο  δυνατό  για  τον τερματισμό της διένεξης. Στο τέλος  της  συμφιλιωτικής  διαδικασίας  συντάσσεται   πρωτόκολλο   που υπογράφεται  από  τα  ενδιαφερόμενα  μέρη και το συμφιλιωτή, στο οποίο βεβαιώνεται η συμφωνία ή η διαφωνία των μερών.

   Σε περίπτωση που η διένεξη προκύψει κατά τις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας και η συμφιλιωτική διαδικασία καταλήξει σε   συμφωνία, ακολουθεί η σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας. Ο Υπουργός Εργασίας ή ο υπάλληλος  που  εξουσιοδοτείται  από  αυτόν ορίζει ως συμφιλιωτή  έναν  από  τους υπαλλήλους της αρμόδιας κεντρικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εργασίας ή της αρμόδιας επιθεώρησης εργασίας».

 

 

Άρθρο 9

Διαιτησία και Μεσολάβηση

Σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων ή αποτυχίας της μεσολάβησης, οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, για τον καθορισμό όλων των όρων παροχής εργασίας. Ως προς τα ζητήματα που αφορούν στη μεσολάβηση και στη διαιτησία επαναφέρεται δια του παρόντος το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά την δημοσίευση του ν. 1876/1990, καταργούμενης κάθε άλλης μεταγενέστερης του αρχικού νομοθετήματος, διάταξης νόμου.

 

Άρθρο 10

Επαναφορά σε ισχύ συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Όροι συλλογικών συμβάσεων εργασίας, που ήταν σε ισχύ στις 29.2.2012 (ημερομηνία δημοσίευσης της Π.Υ.Σ. 6/2012), εφόσον αυτές έχουν λήξει, επανέρχονται σε ισχύ, από την έναρξη ισχύος της παρούσας.

 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

 

Άρθρο 11

Αναδρομική αναγνώριση της προσαύξησης του μισθού και του ημερομισθίου λόγω προϋπηρεσίας. Αναδρομική κατάργηση της Π.Υ.Σ. (Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου) 6/28.2.2012, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012 και κάθε διάταξης που πάγωσε την προσαύξηση μισθού και ημερομισθίου λόγω προϋπηρεσίας

 

1. Καθορίζεται προσαύξηση των αποδοχών λόγω προϋπηρεσίας, σε όλους τους εργαζόμενους οι οποίοι αμείβονται με μισθό ή ημερομίσθιο.

2. Ως χρόνος προϋπηρεσίας αναγνωρίζεται ο χρόνος εργασιακής σχέσης με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας οποιασδήποτε μορφής (πχ. πλήρους ή μερικής απασχόλησης, εκ περιτροπής, ορισμένου ή αορίστου χρόνου κλ.π.), που έχει διανυθεί σε οποιονδήποτε εργοδότη και σε οποιαδήποτε ειδικότητα, ανεξάρτητα από την ημερομηνία έναρξης της εργασιακής σχέσης.

3. Η κατά τα ανωτέρω προσαύξηση λόγω προϋπηρεσίας καθορίζεται ως εξής:

Α) Για τους υπαλλήλους με εξαρτημένη σχέση εργασίας, σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως τρεις (3) τριετίες και συνολικά σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) για προϋπηρεσία εννέα (9) ετών και άνω.

Β) Για τους εργατοτεχνίτες με εξαρτημένη σχέση εργασίας, σε ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως έξι (6) τριετίες και συνολικά τριάντα τοις εκατό (30%) για προϋπηρεσία δεκαοκτώ (18) ετών και άνω.

4. Η πιο πάνω προσαύξηση χορηγείται επί του καταβαλλόμενου μισθού και ημερομισθίου. Το ποσό της πιο πάνω προσαύξησης δεν συμψηφίζεται με την διαφορά μεταξύ καταβαλλόμενων και νόμιμων αποδοχών, σε περίπτωση που οι καταβαλλόμενες τακτικές αποδοχές είναι υπέρτερες των νόμιμων αποδοχών.

5. Η προσαύξηση των πιο πάνω παραγράφων ισχύει αναδρομικά από τις 14.2.2012.

6. Καταργείται αναδρομικά, από τότε που ίσχυσε, το άρθρο 4 της Π.Υ.Σ. 6/28.2.2012, η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012, η οποία επίσης καταργείται αναδρομικά.

Επίσης καταργείται από τότε που ίσχυσε, κάθε διάταξη νόμου, κανονιστικών πράξεων, συλλογικών ή ατομικών συμβάσεων εργασίας ή διαιτητικών αποφάσεων, οι οποίες αντίκεινται στις διατάξεις της παρούσας.

 

 

Άρθρο 12

Επαναφορά συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου

Από την έναρξη ισχύος της παρούσας το ύψος του κατώτατου μισθού και του κατώτατου ημερομισθίου καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το άρθρο 103 του ν. 4172/2013, όπως  τροποποιήθηκε με το άρθρο πρώτο υποπαράγραφος ΙΑ.6 περ. 2 του Νόμου 4254/2014, με το άρθρο δεύτερο του ν. 4564/2018, με το άρθρο 110 του ν. 4764/2020 και με το άρθρο 60 του ν. 4886/2022, καθώς επίσης και κάθε άλλη αντίθετη, στην προηγούμενη παράγραφο, διάταξη, τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης, καταργείται.

 

 

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

 

Άρθρο 13

Επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού και της 13^ης και 14^ης σύνταξης.

α. Οι συνταξιούχοι όλων των ασφαλιστικών φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης λαμβάνουν επιδόματα Πάσχα και άδειας, ανερχόμενα το καθένα στο μισό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης. Επίσης οι πιο πάνω συνταξιούχοι δικαιούνται επίδομα Χριστουγέννων, ανερχόμενο στο ποσό της μηνιαίας χορηγούμενης σύνταξης.

β. Επαναχορηγούνται τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων, Πάσχα και άδειας, που καταργήθηκαν και αφορούν υπαλλήλους, μισθωτούς και λειτουργούς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ., ΟΤΑ καθώς και τα μόνιμα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, της ΕΛ.ΑΣ, του πυροσβεστικού και λιμενικού σώματος.

Το επίδομα Χριστουγέννων ανέρχεται στο ύψος των μηνιαίων αποδοχών και τα επιδόματα Πάσχα και άδειας στο ύψος του μισού των μηνιαίων αποδοχών, το καθένα.

 

ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ

 

Άρθρο 14

Κατάργηση ελαστικών σχέσεων εργασίας

α. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου, που προβλέπει καθιέρωση μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι υφιστάμενες σχέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης μετατρέπονται, αυτοδικαίως, σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης.

β. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου, που θεσμοθετεί την εκ περιτροπής εργασία.

γ. Καταργείται κάθε διάταξη νόμου, που αναφέρεται στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

δ. Καταργούνται οι διατάξεις νόμων, που αναφέρονται στις εταιρίες προσωρινής απασχόλησης (ενοικίασης εργαζομένων). Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, οι εργαζόμενοι των πιο πάνω εταιριών, που απασχολούνται σε άλλους (έμμεσους εργοδότες), θεωρείται, αυτοδικαίως, ότι συνδέονται, με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, με τους έμμεσους αυτούς εργοδότες.

 

 

ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟ

 

Άρθρο 15

Καταργούμενες διατάξεις.

Κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης της Διοίκησης, αντίθετη προς τις διατάξεις της παρούσας, καταργείται, με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων, για τους εργαζόμενους, διατάξεων, που περιέχονται σε νόμο, κανονιστική πράξη της διοίκησης, συλλογική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση, οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν.

 

ΜΕΡΟΣ ΕΒΔΟΜΟ

Άρθρο 16

Έναρξη ισχύος.

Η ισχύς της παρούσας, εάν δεν ορίζεται διαφορετικά, στις επιμέρους διατάξεις της, αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

 

 

 Αθήνα, …-…..-2024