ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Π.Ε. Ημαθίας: Αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση για την Προσχολική Αγωγή

Αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση για την Προσχολική Αγωγή

Για άλλη μια φορά έρχεται στην επιφάνεια μια κάλπικη και αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση γύρω από την Προσχολική Αγωγή, με αφορμή τη ρύθμιση του υπουργείου Παιδείας που ανοίγει το δρόμο για καθιέρωση δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής στα νηπιαγωγεία.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 33 του νομοσχεδίου για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (που περιλαμβάνει και άλλες διατάξεις) ορίζει ότι η φοίτηση στο νηπιαγωγείο είναι υποχρεωτική για τα παιδιά από 5 έως 6 ετών, το νηπιαγωγείο είναι διετές, περιλαμβάνοντας και τα προνήπια (4 έως 5 ετών) και στους δήμους που ο διευθυντής Εκπαίδευσης δίνει τη συγκατάθεσή του, γίνεται υποχρεωτική και η φοίτηση των προνηπίων.

Η ρύθμιση αυτή προκάλεσε την αντίδραση της ΚΕΔΕ, που από κοινού με την ΠΟΕ - ΟΤΑ και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Βρεφονηπιαγωγών (ΠΑΣΥΒΝ) προχώρησαν σε κινητοποιήσεις, με αίτημα να αποσυρθεί από το νομοσχέδιο, θεωρώντας ότι θα συρρικνωθούν οι παιδικοί σταθμοί αν τα προνήπια περάσουν εξολοκλήρου στα σημερινά νηπιαγωγεία.

Από την πλευρά του, το υπουργείο Παιδείας απάντησε στην ΚΕΔΕ με στατιστικά στοιχεία των γεννήσεων σε σύγκριση με τις θέσεις που διατίθενται στους παιδικούς σταθμούς, λέγοντας ότι περίπου 188.500 παιδιά 1-4 ετών μένουν εκτός παιδικών σταθμών, οπότε δεν τίθεται θέμα συρρίκνωσής τους. Υπενθύμισε δηλαδή στους δήμους ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν μια μεγάλη «δεξαμενή» για να αντλήσουν πελατεία, μιας και η φοίτηση στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς γίνεται με τροφεία (ή με voucher), ενώ σημαντικό μερίδιο διεκδικούν και οι ιδιώτες.

Η κυβέρνηση και το υπουργείο, πέρα από τη συγκεκριμένη εξαγγελία, δεν ανακοίνωσαν κανένα ουσιαστικό μέτρο στήριξης τόσο των νηπιαγωγείων, για να ανταπεξέλθουν με επάρκεια στο νέο τους ρόλο, όσο και των δημοτικών παιδικών σταθμών. Αντίθετα, ετοιμάζονται να φέρουν «α λα καρτ» την επέκταση της υποχρεωτικότητας, χωρίς να εξασφαλίζουν τους απαραίτητους όρους.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι η υλοποίηση της εξαγγελίας, ενώ εμφανίζεται πως καλύπτει κάποιες ανάγκες, δεν μπορεί να δώσει ουσιαστικές λύσεις, αφού:

Ø Δεν θα συνοδεύεται από αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, από τη διεύρυνση των δομών, από δημόσιες επενδύσεις για σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, από τη διευρυμένη λειτουργία των δομών που θα στηρίζει, κατά προτεραιότητα με υποστηρικτικές δομές σίτισης και ξεκούρασης, τις ανάγκες του παιδιού, των εργαζόμενων γονέων.

Ø Και βέβαια δεν θα γίνουν μαζικές προσλήψεις παιδαγωγών και του αναγκαίου βοηθητικού προσωπικού.

Και επειδή ήδη κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για «ανακούφιση» των εργαζόμενων γονιών από την υλοποίηση αυτού του μέτρου, οι γονείς θα πρέπει να απαντήσουν ότι η φοίτηση των παιδιών τους σε δομές Προσχολικής Αγωγής δεν είναι απλά μια «διευκόλυνση» στους ίδιους για να βρουν εργασία ή να συνεχίσουν αυτήν που μπορεί να έχουν. Είναι βασική ανάγκη και δικαίωμα του παιδιού, προκειμένου να κοινωνικοποιηθεί, να αναπτυχθεί ολόπλευρα. Ως τέτοιο δικαίωμα και ανάγκη χρειάζεται να προσφέρεται, με ευθύνη αποκλειστικά του κράτους, σε σύγχρονες και ασφαλείς δομές, με ολοκληρωμένο παιδαγωγικό πρόγραμμα και για όλα τα παιδιά.

Όλα αυτά τα ουσιαστικά ζητήματα παρακάμπτονται από την ΚΕΔΕ και τους άλλους φορείς, οι οποίοι με συντεχνιακές λογικές καταφέρονται κατά της υποχρεωτικότητας, για να μη χάσουν οι δήμοι πελατεία. Ευθύνη γι' αυτό έχουν και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στα σωματεία των εργαζομένων, που «πατούν» πάνω στην ανασφάλεια και στην αγωνία για το αν θα συνεχίσουν να έχουν δουλειά (στην πλειοψηφία τους είναι συμβασιούχοι, με ανανεούμενες συμβάσεις) και εξάπτουν το συντεχνιασμό, βάζοντας απέναντι και μεγάλη μερίδα των γονέων, που ούτως ή άλλως πληρώνουν πανάκριβα την Προσχολική Αγωγή των παιδιών τους.

Η λογική που προβάλλουν, να μπορεί ο γονιός να επιλέγει τη δομή που θέλει για τα παιδιά του, «κλείνει το μάτι» στις ιδιωτικές δομές αλλά και στις ιδιωτικοποιημένες δομές των δήμων και δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα των παιδιών στη δωρεάν Προσχολική Αγωγή.

Εκεί οδηγεί και το αντιδραστικό αίτημα της ΚΕΔΕ να περάσουν ακόμα και τα νηπιαγωγεία στους δήμους, σμπαραλιάζοντας έτσι το ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα που πρέπει να έχει η Προσχολική Αγωγή και αφήνοντάς το στις δυνατότητες που έχει ο κάθε δήμος, πριονίζοντας τον δωρεάν χαρακτήρα της Προσχολικής Αγωγής, ανοίγοντας το δρόμο της ανταποδοτικότητας. Υπάρχει εξάλλου ανάγλυφη η εμπειρία από το πέρασμα παλιότερα του δικτύου των κρατικών παιδικών σταθμών στους δήμους, που ακολούθησαν ακριβώς αυτήν την πορεία.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, αποκτά ξεχωριστή σημασία η παρέμβαση των πέντε κομμουνιστών δημάρχων, που με κοινή τους δήλωση ανέδειξαν τις ουσιαστικές ανάγκες που υπάρχουν στις δομές των δήμων, την ανάγκη μονιμοποίησης των εκατοντάδων συμβασιούχων παιδαγωγών και άλλων εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς, που η παρουσία τους είναι κάθε χρόνο «στον αέρα» και η λειτουργία των παιδικών σταθμών σε μόνιμη αμφισβήτηση.

Κατέδειξαν επίσης ότι δεν μπορεί η χρηματοδότηση των παιδικών σταθμών να συναρτάται από το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, που ουσιαστικά αγκαλιάζει τους επιχειρηματίες στο χώρο της φροντίδας του παιδιού, που δεν εξασφαλίζει ούτε τα δικαιώματα των εργαζομένων ούτε των γονιών και των παιδιών τους, αφού με το ΕΣΠΑ κάθε χρόνο το παιδί ψάχνει τη θέση του στους σταθμούς και ο παιδαγωγός ψάχνει τη δουλειά του. Και μπορεί να φαίνεται ότι τα voucher του προγράμματος ανακουφίζουν τις λαϊκές οικογένειες, όμως τα τροφεία καλά κρατούν και η θέση του κάθε παιδιού στην Προσχολική Αγωγή παίζεται κάθε χρόνο στη ρουλέτα...

Οι θέσεις αυτές των πέντε κομμουνιστών δημάρχων, η επί της ουσίας στήριξη στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά και των εργαζόμενων γονέων για δωρεάν Προσχολική Αγωγή και φροντίδα, δίνουν το στίγμα της διεκδίκησης που πρέπει να έρθει στο προσκήνιο, με μέτωπο τόσο στην πολιτική της κυβέρνησης όσο και στον αποπροσανατολισμό που επιχειρούν η ΚΕΔΕ και η συνδικαλιστική πλειοψηφία των εργαζομένων στους δήμους.

Κοινή δήλωση των Δημάρχων της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις δημοτικές δομές φροντίδας και αγωγής του παιδιού

Σε κοινή δήλωση προχώρησαν οι Δήμαρχοι της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις δημοτικές δομές φροντίδας και αγωγής του παιδιού, τονίζοντας ότι, «από την πείρα και την ευθύνη μας στους δήμους λέμε ότι πρέπει επιτέλους να γίνει πραγματικότητα η ολοκληρωμένη φροντίδα και αγωγή όλων των παιδιών. Αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης».

Η κοινή δήλωση των δημάρχων της Λαϊκής Συσπείρωσης έχει ως εξής:

«Δυστυχώς για μια ακόμη φορά οι ισχνές δομές για την φροντίδα και την αγωγή του παιδιού στους δήμους βρίσκονται σε ένα νέο κύκλο αναστάτωσης.

Κυβέρνηση, ΚΕΔΕ , ΠΟΕ -ΟΤΑ έχουν μετατρέψει με την τακτική τους αυτές τις δομές σε πεδίο αποπροσανατολισμού. Αφού σήμερα όπως και τα προηγούμενα χρόνια με την πολιτική τους δεν αντιμετωπίζουν τις ανάγκες του παιδιού και των νέων γονιών, που στις μέρες μας ζουν σε συνθήκες φτώχιας, ακόμα και εξαθλίωσης. Ταυτόχρονα με τις ενέργειές τους δεν στηρίζουν την ουσιαστική διεύρυνση αυτών των δομών ως ώριμη ανάγκη του καιρού μας.

Με αφορμή το χρόνιο και επιστημονικά θεμελιωμένο αίτημα της υποχρεωτικότητας της 2χρονης προσχολικής αγωγής, με ευθύνη του κράτους, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ νομοθετεί -όπως είχαν επιχειρήσει και παλιότερα- τάχα την εφαρμογή της!

Την ίδια στιγμή οι κτηριακές δομές είναι πολύ πίσω από τις σύγχρονες ανάγκες, οι προσλήψεις προσωπικού απαγορευμένο είδος, η διευρυμένη λειτουργία των νηπιαγωγείων χωρίς υποστηρικτικές δομές π.χ. ξεκούρασης και σίτισης άπιαστο όνειρο και αποτρεπτικό για γονείς και παιδιά. Αυτό που γίνεται φανερό είναι ότι η κυβέρνηση παίζει με τις ανάγκες παιδιών, οικογενειών και χιλιάδων παιδαγωγών.

Από την άλλη μεριά η πλειοψηφία στην ΠΟΕ – ΟΤΑ, που δήθεν προασπίζει τη παιδαγωγική υπόσταση των παιδικών σταθμών και τα δικαιώματα των βρεφονηπιοκόμων, κεντράρει δυστυχώς στο ποιός θα υποδέχεται τα προνήπια. Έτσι, αντιλαμβάνεται το εύρος του παιδαγωγικού έργου άραγε; Μέχρι σήμερα ούτε κουβέντα για την μονιμοποίηση επιτέλους των  εκατοντάδων  συμβασιούχων παιδαγωγών και άλλων εργαζομένων   στους  παιδικούς  σταθμούς που η παρουσία τους κάθε χρόνο είναι στον αέρα και μαζί τους η λειτουργία των παιδικών σταθμών  σε μόνιμη αμφισβήτηση. Ούτε κουβέντα για την χρηματοδότηση τους που σήμερα συναρτάται από το απαράδεκτο πρόγραμμα του  ΕΣΠΑ που αντί να διευρύνει τις  δημοτικές και δημόσιες  δομές  αγκαλιάζει τους επιχειρηματίες στο χώρο της φροντίδας του παιδιού. 

Στην αντάρα του συντεχνιασμού από κοντά η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ που ζυμώνει το αντιδραστικό αίτημα για πέρασμα των νηπιαγωγείων στου δήμους! Δηλαδή, από υποχρεωτική προσχολική αγωγή με ευθύνη του κράτους να συναρτάται η προσχολική αγωγή με την τσέπη του νοικοκυριού. Όπως και σήμερα το ζούμε στους δήμους με τους παιδικούς σταθμούς, με τις λειψές δομές και τις ανύπαρκτες θέσεις που ψάχνει και δε βρίσκει ο γονιός, με τους συμβασιούχους εργαζόμενους παιδαγωγούς και βοηθητικό προσωπικό που κάθε χρόνο ζούμε με την αγωνία εάν θα τους έχουμε.

Είναι η ελάχιστη ευθύνη απέναντι σε γονιούς, παιδιά και εργαζόμενους να τελειώνουμε πια με αυτόν τον αποπροσανατολισμό. Τούτος ο τόπος και ο λαός του έχει την απαίτηση και τις δυνατότητες για μια ολοκληρωμένη φροντίδα και αγωγή όλων των παιδιών του. Είμαστε στον 21ο αιώνα, έχουμε χιλιάδες σπουδαγμένα παιδιά για να στελεχώσουν τις δομές, χιλιάδες νεαρά ζευγάρια που ζουν με την αγωνία για την φροντίδα των παιδιών τους.

Από την πείρα και την ευθύνη μας στους δήμους λέμε ότι πρέπει επιτέλους να γίνει πραγματικότητα η ολοκληρωμένη φροντίδα και αγωγή όλων των παιδιών. Αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης.

Γι’ αυτό απαιτούμε άμεση και γενναία χρηματοδότηση από το κράτος, διεύρυνση των δομών, εδώ και τώρα, δημόσιες επενδύσεις για σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, διευρυμένη λειτουργία των δομών που θα στηρίζει, κατά προτεραιότητα με υποστηρικτικές δομές σίτισης και ξεκούρασης, τις ανάγκες του παιδιού, των εργαζόμενων γονέων. Μαζικές προσλήψεις παιδαγωγών, και του αναγκαίου βοηθητικού προσωπικού.

Στη βάση των παραπάνω αιτημάτων δεν βρίσκει έδαφος ο αποπροσανατολισμός κυβέρνησης, ΚΕΔΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ άλλα αγωνιστική διέξοδο η αγωνία του γονιού, των χιλιάδων άνεργων παιδαγωγών, η ανάγκη του παιδιού για φροντίδα και αγωγή.

Σε αυτή την κατεύθυνση, θα συμβάλουμε ως δημοτικές αρχές, εδώ θέλουμε να συναντηθούμε με όλους όσους έχουν την πεποίθηση ότι υπάρχει άλλος δρόμος για το λαό και τον τόπο.»

Οι Δήμαρχοι:

Πατρέων: Πελετίδης Κώστας

Χαϊδαρίου: Σελέκος Μιχάλης

Πετρούπολης: Σίμος Βαγγέλης

Καισαριανής: Σταμέλος Ηλίας

Ικαρίας: Σταμούλος Στέλιος

ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Π.Ε. Ημαθίας: Κάλεσμα της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στις συγκεντρώσεις στις 2 Μάρτη

Αθήνα: Υπουργείο Παιδείας 1:00

Ü Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου 12:00

Ü Στην υπόλοιπη Ελλάδα: Περιφερειακές Διευθύνσεις και Διευθύνσεις Εκπαίδευσης

Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους!

Μονιμοποίηση των αναπληρωτών! Εξίσωση των δικαιωμάτων τους με των μονίμων!

Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά!

Το ζήτημα της κάλυψης των εκπαιδευτικών αναγκών των σχολείων με μόνιμους διορισμούς αφορά πρώτα και κύρια τη λειτουργία του σχολείου, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, το δικαίωμα των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών σε μια πραγματικά δωρεάν Παιδεία, που θα καλύπτει τις ανάγκες των παιδιών της, θα τα στηρίζει και θα τα προετοιμάζει ουσιαστικά για τα επόμενα βήματα στη ζωή τους.

ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ - ΓΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς περικοπές σε εκπαιδευτικές ανάγκες στα σχολεία. Η Παιδεία όπως και το σύνολο των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων μπαίνουν στην «κλίνη του Προκρούστη» για να πιαστούν οι αντιλαϊκοί στόχοι και τα ματωμένα πλεονάσματα. Τα μέτρα για την Παιδεία είναι κομμάτι του γενικότερου αντιλαϊκού παζλ και μόνο ως τέτοια μπορούμε να τα αντιπαλέψουμε αποτελεσματικά.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ επιδιώκει με κάθε τρόπο να κρύψει και να εξαφανίσει τις τεράστιες ανάγκες σε εκπαιδευτικούς, βαφτίζοντας το κρέας - ψάρι. Ας θυμηθούμε τη μείωση των διδακτικών ωρών και την επί της ουσίας κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας στο Γυμνάσιο, τις δεύτερες και τρίτες αναθέσεις, την κατάργηση μαθημάτων, την υπονόμευση δομών, όπως τα εργαστήρια, το χτύπημα των ολοήμερων νηπιαγωγείων και δημοτικών, την υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής, το κλείσιμο Τμημάτων Ένταξης, το κλείσιμο Νηπιαγωγείων …και είναι μακρύς ο κατάλογος ακόμα!

Όλες αυτές οι αλλαγές πλήττουν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, ειδικά όσων προέρχονται από πιο φτωχές οικογένειες.

ü Γιατί είναι σοβαρό μορφωτικό πρόβλημα να γίνεται μάθημα σε αίθουσες κλουβιά με μαθητές στοιβαγμένους σαν σαρδέλες, με 25 νήπια σε μια αίθουσα ή με 28 μαθητές στο Γυμνάσιο - Λύκειο. Να γιατί ζητάμε 15 μαθητές ανά τμήμα σε Νηπιαγωγείο και Α, Β Δημοτικού, 20 μαθητές ανά τμήμα στις υπόλοιπες τάξεις και ακόμα λιγότερο αριθμό σε κατευθύνσεις και εργαστήρια για να γίνεται πιο ουσιαστική δουλειά με τα παιδιά. Να γιατί χρειάζονται πιο πολλοί μόνιμοι εκπαιδευτικοί.

ü Γιατί είναι μεγάλο μορφωτικό πρόβλημα το ολοήμερο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό να συρρικνώνονται, να μην έχουν υποδομές και να διαμορφώνουν το πρόγραμμα με ό,τι περισσεύει από το πρωινό πρόγραμμα. Να γιατί ζητάμε ολοήμερο σχολείο, με διευρυμένη χρονική λειτουργία, δωρεάν σίτιση με πρόσληψη κατάλληλου προσωπικού και όλες τις ειδικότητες.Γιατί είναι μεγάλο μορφωτικό πρόβλημα οι μαθητές με ειδικές μαθησιακές ανάγκες να μένουν αβοήθητοι ή να αλλάζουν κάθε χρόνο εκπαιδευτικό μια και το 80% των εκπαιδευτικών στην Ειδική Αγωγή είναι συμβασιούχοι, ενώ οι μαθητές που έχουν ανάγκη από εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης να αναγκάζονται να μοιράζονται τον δάσκαλό τους με άλλα 2-3-4 ακόμα και 5 παιδιά! Είναι πρόβλημα για τις λαϊκές οικογένειες να αναζητούν στήριξη σε πανάκριβες ιδιωτικές δομές λόγο των τεράστιων ελλείψεων του Δημόσιου Σχολείου. Να γιατί ζητάμε μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών σε γενική και ειδική αγωγή.

ü Γιατί είναι πισωγύρισμα να υπάρχουν κενά σε ειδικότητες ή σε δασκάλους και να μην καλύπτονται από τον αντίστοιχο εκπαιδευτικό ή να συγχωνεύονται π.χ. στη Δευτεροβάθμια διαφορετικά αντικείμενα, όπως η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία και τελικά «όλοι να τα διδάσκουν όλα». Να γιατί ζητάμε μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων, ώστε ο κάθε εκπαιδευτικός να διδάσκει το αντικείμενό του. 

ü Γιατί είναι απαίτηση οι μαθητές μας να έχουν από την έναρξη της χρονιάς καθηγητές ξένων γλωσσών στη γλώσσα που επιλέγουν, να έχουν καθηγητές οργάνων στα Μουσικά σχολεία, να δημιουργούνται τμήματα, ειδικότητες και κατευθύνσεις στα ΕΠΑΛ ανάλογα με τις επιλογές των μαθητών. Να γιατί χρειάζονται εδώ και τώρα χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία.  

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ! ΘΕΛΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΛΑΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΙΩΜΑΤΑ!

Τα προβλήματα που βιώνουν οι αναπληρωτές συνάδελφοι χρόνο με το χρόνο γίνονται όλο και μεγαλύτερα. Μετακινούνται κάθε χρόνο από το ένα μέρος στο άλλο. Με 840 ευρώ μισθό, πρέπει να πληρώσουν ενοίκιο, διατροφή, έξοδα μετακίνησης κ.ά. Επιπλέον, καθυστερούν και οι πληρωμές της μισθοδοσίας.

Το καθεστώς των αδειών είναι απαράδεκτο. Η άδειά είναι όλη κι όλη 7 ημέρες. Η αναρρωτική 15 μέρες κι αυτές με την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 μέρες μετά την πρόσληψή! Ακόμα, κινδυνεύουν με απόλυση, αν κριθεί αναγκαία η αντικατάστασή μας μετά το δεκαπενθήμερο. Οι άδειες μητρότητας είναι 2 μήνες πριν τον τοκετό και 2 ¼ του μήνα μετά τον τοκετό. Αντίστοιχα, η μόνιμη συνάδελφος έχει πέρα των 2 μηνών πριν τον τοκετό, 1 χρόνο άδεια μετά, με αποδοχές. Οι αναπληρώτριες δεν έχουν εξασφαλισμένο ότι θα δουλεύουν στον τόπο τους. Τι θα κάνει η αναπληρώτρια που 2 μήνες μετά τη γέννα πρέπει να μεταναστέψει ξανά στον τόπο δουλειάς της; Θα πάρει το νεογέννητο μαζί της ή θα το αφήσει πίσω; Αυτά δεν είναι ατομική υπόθεση της κάθε συναδέλφου. Η λύση είναι η εξίσωση των αδειών με αυτές των μόνιμων συναδέλφων.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, φίλοι γονείς,

Θέλουν τον εκπαιδευτικό φοβισμένο και ανασφαλή, ώστε να περνούν τον ίδιο φόβο και την υποταγή στη νέα γενιά. Δε θα το επιτρέψουμε! Η νέα γενιά ζητά ιδανικά, θέλει εκπαιδευτικό που δε θα προσκυνά!!

Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά θα το κερδίσουμε με το αγώνα μας! Με σύγκρουση και ρήξη απέναντι στην σύγχρονη βαρβαρότητα που μας ετοιμάζουν!

Ø Το μόνο αίτημα που μπορεί να ενώσει όλους τους συναδέλφους, ανεξάρτητα από τη σύμβαση εργασίας και να απαντήσει αποτελεσματικά απέναντι σ΄ αυτή την άθλια πραγματικότητα είναι «η άμεση μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων που έχουν δουλέψει τα τελευταία χρόνια (πάνω από 25.000) στην εκπαίδευση»! Να μη δεχτούμε καμία απόλυση συμβασιούχου.

Ø Τέρμα η κοροϊδία με την Προσχολική Αγωγή «αλακαρτ»! Εδώ και τώρα Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα νήπια-προνήπια στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο, με όλα τα αναγκαία μέτρα υποδομής, ώστε να μη μείνει κανένα παιδί απέξω.

Ø Εδώ και τώρα η κυβέρνηση να νομοθετήσει άμεση εξίσωση  όλων των δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων συναδέλφων. Να πάρει άμεσα μέτρα στήριξης της καθημερινής διαβίωσης των αναπληρωτών (στέγαση, σίτιση, πάσο κ.ά.), ώστε να μην επαναληφθούν οι απαράδεκτες εικόνες, εκπαιδευτικοί να κοιμούνται στην παραλία και μέσα σε αυτοκίνητα!!

ΟΛΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΩΝ ΗΓΕΣΙΩΝ ΣΕ ΔΟΕ – ΟΛΜΕ.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ! ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 2 ΜΑΡΤΗ!!

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΕ ΝΕΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ!

Αθήνα 26 – 2 - 2018

ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Π.Ε. Ημαθίας: Επαναφορά της πρότασής μας για κήρυξη Στάσης Εργασίας στις 2 Μάρτη 2018

Προς το Δ.Σ. της ΔΟΕ:

Επαναφορά της πρότασής μας για κήρυξη Στάσης Εργασίας στις 2 Μάρτη 2018

Ως Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών επανερχόμαστε στην πρόταση που καταθέσαμε στον κύκλο των Γενικών Συνελεύσεων, στην Ολομέλεια Προέδρων (10/2) και στο έκτακτο Δ.Σ. της ΔΟΕ (14/2) για την ανάγκη στήριξης των κινητοποιήσεων στις 2 Μάρτη από την Ομοσπονδία. Με βάση τις αποφάσεις πολλών Συλλόγων για πραγματοποίηση κινητοποιήσεων στις 2 Μάρτη αλλά και με βάση το αίτημα αρκετών Συλλόγων για συμμετοχή στη συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας και σε άλλες συγκεντρώσεις, προτείνουμε στο Δ.Σ της ΔΟΕ για υιοθέτηση το παρακάτω κείμενο:

«Το Δ.Σ. της ΔΟΕ αποφασίζει τρίωρη Πανελλαδική Στάση Εργασίας για την Παρασκευή 2 Μάρτη και καλεί τους συνάδελφους να συμμετέχουν μαζικά στα συλλαλητήρια στην Αθήνα στο Υπουργείο Παιδείας, στη Θεσσαλονίκη στο Άγαλμα Βενιζέλου και στις συγκεντρώσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Ταυτόχρονα καλεί τους Συλλόγους να κηρύξουν επιπλέον στάσεις εργασίας, όπου αυτό είναι απαραίτητο, για τη συμμετοχή των συνάδελφων στις κινητοποιήσεις που προγραμματίζονται

ü Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

ü Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.

ü Εξίσωση των δικαιωμάτων με των μονίμων συναδέλφων.

üΜέτρα στήριξης των αναπληρωτών συναδέλφων (στέγαση, σίτιση, έκδοση πάσο κ.ά.)»

Οι εκλεγμένοι με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών στο Δ.Σ. της ΔΟΕ

Δριμάλα Θοδώρα

Μαρίνης Σπύρος 

Αθήνα, Δευτέρα 26 Φλεβάρη 2018

ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Π.Ε. Ημαθίας: Πρώτη τοποθέτηση με αφορμή το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη βουλή και μιλάει για έναρξη καθιέρωσης της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής

Η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου που έχει καταθέσει στη Βουλή δεν ικανοποιεί το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή αλλά το αφήνει στον αέρα, για υλοποίηση το απώτερο μέλλον, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες. Στο παιχνίδι της κυβέρνησης εντάσσεται η ΚΕΔΕ αλλά και συνδικαλιστικές ηγεσίες στους ΟΤΑ, που αρνούνται αυτό το δικαίωμα. Είναι άλλωστε γνωστή η θέση της ΚΕΔΕ για πέρασμα της Προσχολικής Αγωγής στου Δήμους και η υπεράσπιση του καθεστώτος των voucher, των κουπονιών και των τροφείων!

Στο νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και συγκεκριμένα στο άρθρο 33 εντάσσεται η θεσμοθέτηση της έναρξης της καθιέρωσης της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής.

Στην αιτιολογική έκθεση και στην παράγραφο 3 του άρθρου 33 αναφέρεται ότι ξεκινάει η σταδιακή εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής στα Νηπιαγωγεία. Η ένταξη γεωγραφικά των δήμων στη διαδικασία θα γίνεται μετά από γνώμη του οικείου Διευθυντή Εκπαίδευσης, εισήγηση του αντίστοιχου Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης. Ο τελικός ορισμός των Δήμων που θα υλοποιείται η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή θα γίνεται με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπ. Παιδείας και Οικονομικών.

Συγκεκριμένα με βάση τις προτεινόμενες διατάξεις:

·        Η παράγραφος 3 α) του άρθρου 33 καθιστά υποχρεωτικό και το νηπιαγωγείο, εκτός από το Δημοτικό και το Γυμνάσιο.

·        Η παράγραφος 3 β) γράφει ότι η φοίτηση είναι διετής και στο νηπιαγωγείο γράφονται όσα παιδιά στις 31/12 του τρέχοντος γίνονται 4 ετών.

·        Η παράγραφος 3 γ) όμως γράφει ότι, ενώ για τα παιδιά που συμπληρώνουν τα 5 τους έτη στις 31/12 είναι υποχρεωτική η φοίτησή τους σε όλα τα Νηπιαγωγεία της χώρας, για όσα συμπληρώνουν τα 4 έτη τους γίνεται σταδιακά υποχρεωτική η φοίτησή τους από το 2018-19 και στους δήμους που ο οικείος Διευθυντής Εκπαίδευσης έχει σύμφωνη γνώμη, οπότε ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης εισηγείται και με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπ. Παιδείας και Οικονομικών αποφασίζεται η ένταξη των συγκεκριμένων δήμων στη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για τα παιδιά των δήμων αυτών.

 Με βάση τα παραπάνω, επισημαίνουμε τα εξής ζητήματα:

1.  Δεν υλοποιείται - παρά τις νομοθετικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στο υφιστάμενο πλαίσιο λειτουργίας της Προσχολικής Αγωγής -   το παλλαϊκό αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική για όλα τα νήπια προνήπια σε όλα τα νηπιαγωγεία της χώρας, αλλά προωθείται μια αμφίβολη διαδικασία, η ολοκλήρωση της οποίας τοποθετείται στο απώτερο μέλλον.

2.  Η Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή είναι πρώτα και κύρια μία παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα που αφορά την ανάπτυξη, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Δεν είναι και δε δεχόμαστε να είναι μία επιλεκτική παροχή «αλά καρτ», η οποία θα είναι υπόθεση των Περιφερειακών Διευθύνσεων.

3.  Η κυβέρνηση δεν παίρνει ούτε ένα μέτρο στην κατεύθυνση ανάπτυξης των υποδομών του δημόσιου Νηπιαγωγείου, στη στελέχωσή του με το απαραίτητο μόνιμο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό, δε δημιουργεί δηλαδή ούτε καν τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις που χρειάζονται για να γίνει πραγματικά πράξη το αίτημα για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή. Είναι και αυτό ένα ακόμα δείγμα της βαθιάς αντιλαϊκής κατεύθυνσης, που έχει η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που εξαρτά τη δημιουργία και λειτουργία των δομών της εκπαίδευσης από τους «δημοσιοοικονομικούς περιορισμούς», την περικοπή δαπανών και από την Παιδεία, για να πιαστούν τα ματωμένα πλεονάσματα.

4.  Κατά τη γνώμη μας οι μορφωτικές ανάγκες των παιδιών του λαού είναι το κύριο. Η  ικανοποίησή τους απαιτεί σύγκρουση με αυτή την πολιτική. Δε δεχόμαστε μία λογική που λέει ότι «δεν έχω κτήρια», «δε δημιουργώ υποδομές», «δε χρηματοδοτώ τη δημόσια εκπαίδευση» αλλά  «εφαρμόζω τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή όπου τελικά η ίδια η ζωή λύνει το ζήτημα» (π.χ. μειωμένος αριθμός παιδιών λόγω υπογεννητικότητας), αλλά και όπου τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα ωθούν στην κατεύθυνση αυτή (π.χ. διπλασιασμός από 7 σε 14 του ελάχιστου αριθμού μαθητών για να δημιουργηθεί τμήμα νηπιαγωγείου, 30ωρο, προαιρετικότητα δηλαδή κλείσιμο ολοήμερων). Είναι γνωστό ότι δεν προβλέπονται - ούτε από τον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό - κονδύλια για την ανέγερση νέων σχολείων και Νηπιαγωγείων, όπως επίσης ότι τα κονδύλια για σχολικές υποδομές δεν είναι επιλέξιμα από τα ΕΣΠΑ!

5.  Η σταδιακή εφαρμογή του μέτρου χωρίς καμία πρόβλεψη για στήριξη από την κυβέρνηση (κονδύλια, προσωπικό, κτηριακό κ.ά.) θα εντείνει τις εκπαιδευτικές ανισότητες ανάμεσα σε Περιφέρειες και Δήμους. Είναι τελικά αμφίβολο, αν θα λύσει προβλήματα ή θα δημιουργεί νέα, ειδικά για οικογένειες που έχουν ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες, έχουν ανάγκη από δομή προσχολικής αγωγής ολοήμερης και διευρυμένης λειτουργίας.

6.  Ερωτηματικά προκαλεί το ότι δεν αναφέρεται πουθενά, αν στα «μεταβατικά» χρόνια και στους δήμους που θα έχουν ενταχθεί στις περιοχές της «Δίχρονης» θα είναι υποχρεωτική η εγγραφή όλων των παιδιών στο δημόσιο Νηπιαγωγείο ή θα υπάρχει δικαίωμα επιλογής των γονιών ανάμεσα στο δημόσιο Νηπιαγωγείο και σε παιδικό σταθμό.

Με βάση τις εξελίξεις δεν εφησυχάζουμε! Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις στοχεύσεις της αντιλαϊκής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που από τη μια τσακίζει τη ζωή μας και από την άλλη επιδιώκει να παρουσιάσει ότι δήθεν ικανοποιεί λαϊκά αιτήματα.  

Διεκδικούμε εδώ και τώρα Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα νήπια - προνήπια στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο!

Εδώ και τώρα μέτρα ανάπτυξης των υποδομών, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και χρηματοδότηση, που να καλύπτει τις ανάγκες. Καμία σκέψη για το πέρασμα των Νηπιαγωγείων στους Δήμους. Όλα τα παιδιά ως τεσσάρων ετών σε δημόσιους αποκλειστικά δωρεάν παιδικούς σταθμούς χωρίς τροφεία.

Όλοι συσπειρωμένοι στα σωματεία μας!

Όλοι στις Κινητοποιήσεις και τις Γενικές  Συνελεύσεις 

Αθήνα, 17/2/2018