Ειδική Αγωγή με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες
και τις ανάγκες κάθε παιδιού με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες!
Το ζήτημα της Ειδικής Αγωγής είναι ζήτημα
κοινωνικό, πολιτικό και επιστημονικό. Σήμερα
υπάρχει η επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη καθώς και ο αναγκαίος πλούτος,
ώστε όλα τα παιδιά με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές μαθησιακές ανάγκες να
φοιτούν στη Δημόσια Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση και στη δομή που το καθένα έχει
ανάγκη, ενώ παράλληλα να τους εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για
επαγγελματική αποκατάσταση και διαβίωση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Αντίθετα με τις λαϊκές ανάγκες και δυνατότητες της εποχής μας όμως, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ, όλες
οι κυβερνήσεις διαχρονικά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και η σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ, προωθούν τη λεγόμενη «ένταξη», συμπερίληψη,
συνεκπαίδευση, όλων των παιδιών με ειδικές ανάγκες στο γενικό σχολείο
επικαλούμενες «επιστημονικοφανή» «ανθρωπιστικά» επιχειρήματα, όπως ότι η
ολοκληρωτική ένταξή τους στο γενικό
σχολείο γίνεται στο όνομα της ισοτιμίας και της δημοκρατίας, κόντρα στο
περιθώριο, το διαχωρισμό, και τον στιγματισμό
αυτών των παιδιών.
Ο «ανθρωπισμός» τους όμως άλλο στόχο έχει, να αποποιηθεί το κράτος της
ευθύνης του να
παρέχει Δημόσια και Δωρεών ΕΑΕ σ’ αυτά τα παιδιά, που λογίζονται περισσότερο ως
βάρος, με αποτέλεσμα η ευθύνη να βαραίνει αποκλειστικά την ίδια την οικογένεια
για το τι μπορεί να προσφέρει στο παιδί της, μέσω του πανάκριβου ιδιωτικού
τομέα και αργότερο το ίδιο το άτομο με ειδικές ανάγκες.
Στην κατεύθυνση αυτή έχει ψηφιστεί ένα «πλούσιο» νομοθετικό έργο και η
ΕΑΕ συνεχώς υποβαθμίζεται.
Επισημαίνουμε την ιδιωτική παράλληλη ακόμα και στα ειδικά σχολεία και
την τοποθέτηση εκπαιδευτικών Γενικής στην ΕΑ χωρίς επιστημονική γνώση. Τομή
όμως γίνεται με τον ν. 4547/2018 για τις Νέες Δομές με τον οποίο
επιχειρούν, μέσω και των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (ΟΕΥ), να
αντικαταστήσουν οι εκπαιδευτικοί της Γενικής Αγωγής τη διεπιστημονική επιτροπή
που πρέπει να κάνει τη διάγνωση και υποστήριξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες.
Δηλαδή το Γενικό Σχολείο να αναλάβει όλη την ευθύνη της λεγόμενης «ένταξης»,
χωρίς την ανάλογη επιστημονική στήριξη, αφού τα λίγα ΚΕΣΥ ασχολούνται πλέον με
μια σειρά άλλες αρμοδιότητες (επαγγελματικό προσανατολισμό, υποστηρικτική
γονιών… ) και παρεμπιπτόντως τη διάγνωση και υποστήριξη των παιδιών με ειδικές
ανάγκες, εάν και εφόσον έχει το Γενικό Σχολείο εξαντλήσει κάθε δυνατότητα μόνο
και αβοήθητο! Παράλληλα οι ΕΔΕΑΥ είναι λίγες και ελλιπείς και ασχολούνται με κάθε
σχολείο περιοδικά και με κάθε παιδί ακόμα πιο σπάνια. Και ο χρόνος περνάει και
τα παιδιά με ειδικές ανάγκες παραμένουν χωρίς διάγνωση και χωρίς την κατάλληλη
για το καθένα εκπαιδευτική υποστήριξη!
Την ίδια ώρα τα ειδικά σχολεία είναι ελάχιστα
και λειτουργούν κάθε χρόνο με μεγάλη καθυστέρηση. Η μεταφορά των παιδιών με
ειδικές ανάγκες εναπόκειται στους ιδιώτες. Ταυτόχρονα, η μεν Παράλληλη
Στήριξη μοιράζεται πολλές φορές σε πολλά παιδιά ή και σχολεία, τα δε
Τμήματα Ένταξης (ΤΕ) τις περισσότερες φορές δεν επαρκούν να καλύψουν τις
ανάγκες των πολυπληθών σχολείων, ενώ δε λειτουργούν σε πολλά σχολεία. Με το τελευταίο καθηκοντολόγιο των
εργαζομένων στην ΕΑΕ, ο/η εκπαιδευτικός των ΤΕ με απόφαση του Διευθυντή
Εκπαίδευσης θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των όμορφων σχολείων αλλά θα κάνει και
ολίγη Παράλληλη Στήριξη! Η κατάσταση δε καθώς ανεβαίνουμε στις βαθμίδες της
Δημόσιας Εκπαίδευσης γίνεται όχι μόνο χειρότερη, απλά στο Λύκειο δεν
υφίσταται ΕΑΕ σε πολλές περιφέρειες της χώρας!
Πολύ βασικό, η
χρηματοδότηση για τη λειτουργία των σχολείων Γενικής και ΕΑΕ έχει μειωθεί κατά
65%, ενώ πάνω από το 60% των
εργαζομένων στην ΕΑΕ είναι συμβασιούχοι, που μετακινούνται συνεχώς, με ό,τι
αυτό συνεπάγεται για την αναγκαία παιδαγωγική σχέση που έχουν ανάγκη τα παιδιά
με ειδικές ανάγκες.
Ιδιαίτερα αξία έχει να αναφέρουμε την παντελή πολλές φορές έλλειψη
πρώιμης διάγνωσης, άρα
και εκπαιδευτικής υποστήριξης, που θα μπορούσε να προλάβει, να διορθώσει ακόμα
και να θεραπεύσει σε μεγάλο βαθμό πολλά από τα προβλήματα παιδιών με ειδικές
ανάγκες. Η έλλειψη αυτή επιβαρύνει
ιδιαίτερα την κατάσταση στα Νηπιαγωγεία, όπου το παιδί με ειδικές ανάγκες
που φτάνει χωρίς διάγνωση φοιτά μόνο με τη στήριξη της Νηπιαγωγού Γενικής
Αγωγής κι Εκπαίδευσης και τις περισσότερες φορές δεν προλαβαίνει να πάρει
διάγνωση και ειδική υποστήριξη.
Επιπλέον, στην
εποχή μας που η επιστήμη και η τεχνολογία μπορεί να κάνει τη ζωή των ατόμων με
αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες πολύ καλύτερη, με τις περικοπές
στην ιατροφαρμακευτική και υποστηρικτική περίθαλψη, ελάχιστα από αυτά τα άτομα απολαμβάνουν αυτές τις δυνατότητες, τα
περισσότερα μένουν στις δικές τους δυνατότητες και στα προβλήματά τους.
Τέλος, το γεγονός ότι, ενώ διεθνώς γύρω στο 10%
του μαθητικού πληθυσμού είναι παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, που
σημαίνει γύρω στα 200000 στη χώρα μας, έχουν καταγραφεί πολύ λίγα από αυτά και μόνο 11.000 παιδιά με ειδικές ανάγκες
φοιτούν σε δομές ΕΑΕ, το 67% από αυτά στη Γενική και το 33% στην Ειδική.
Με βάση τα παραπάνω, καθένας καταλαβαίνει τι ένταξη προωθούν ΕΕ, ΟΟΣΑ
και ελληνικές κυβερνήσεις με τη σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ να τρέχει στην κατεύθυνση
αυτή κάνοντας και στον τομέα αυτό τη βρώμικη δουλειά!
Η διεθνής πείρα με την εφαρμογή ανάλογης «ένταξης» στην Ιταλία τη δεκαετία του 1990 και αλλού δείχνει ότι
αβαντάρουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και φορτώνουν, με την επίκληση της
«ένταξης», το βάρος στο Γενικό Σχολείο, στην οικογένεια και στο ίδιο το άτομο
με ειδικές ανάγκες!
Επισημαίνουμε δε ότι, ανεξάρτητα από τις
στοχεύσεις ΕΕ και κυβερνήσεων, και η
διαδικασία της «ένταξης» θα αποτελεί δείκτη αξιολόγησης σχολικής μονάδας και
εκπαιδευτικών για το κατά πόσο την προώθησαν, χωρίς φυσικά την ανάλογη
επιστημονική στήριξη, υποδομές και διορισμούς.
Με βάση τα παραπάνω, οι συζητήσεις επί συζητήσεων που γίνονται γύρω
από τα διάφορα μοντέλα,
ιατρικό και κοινωνικό και άλλα, είναι
στην ουσία αποπροσανατολιστικές, τη στιγμή που η στρατηγική της ΕΕ που
εφαρμόζεται και στον χώρο της ΕΑΕ δεν ενδιαφέρεται για την επιστημονική αλήθεια
αλλά για το κατά πόσο θα εξορθολογήσει την ΕΑΕ, για να εξοικονομήσει, ώστε να
χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις που λυμαίνονται και τον χώρο της ΕΑΕ, ενώ
παράλληλα προωθεί τη λεγόμενη «φιλανθρωπία» των χορτασμένων για τους ανήμπορους
που τους την επιστρέφουμε!
Από τα παραπάνω, αποτυπώνεται, ποσοτικά και ποιοτικά, η υποβαθμισμένη παρέμβαση της
πολιτείας στον τόσο ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.
Το εκπαιδευτικό κίνημα, μαζί με το γονεϊκό και το αναπηρικό, αλλά και
όλους τους εργαζόμενους, που
τα δικά τους παιδιά με ειδικές ανάγκες έχουν ανάγκη υποστήριξης, αντιπαλεύουμε
την απάνθρωπη αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική στον χώρο της ΕΑΕ και διεκδικούμε μαζί:
Ø Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν,
αναβαθμισμένη Ειδική Αγωγή. Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών για
διάγνωση, εκπαίδευση, αποκατάσταση και περίθαλψη των παιδιών με ειδικές ανάγκες
και αναπηρίες. Απαγόρευση της επιχειρηματικής δράσης στον χώρο της Ειδικής
Αγωγής.
Ø Άμεση και γενναία χρηματοδότηση της
Ειδικής Αγωγής. Τα χρήματα του ΕΣΠΑ να κατευθυνθούν άμεσα για τη στήριξη και τη
διεύρυνση των δημόσιων βασικών σταθερών δομών και όχι σε ΜΚΟ.
Ø Κάθε παιδί με ειδικές ανάγκες να
φοιτά στη δομή της Δημόσιας Εκπαίδευσης που έχει ανάγκη. Ούτε ένα παιδί με
αναπηρία στο σπίτι του ή σε σχολείο που δεν το εξυπηρετεί.
Ø Αναβάθμιση των δομών επαγγελματικής
εκπαίδευσης για τα ΑΜΕΑ. Κατοχύρωση και αναγνώριση του πτυχίου και άμεση
πρόσληψή τους μετά την αποφοίτηση. Μέτρα για την ολοκλήρωση των σπουδών σε
φοιτητές-σπουδαστές ΑΜΕΑ (τρόπος εξέτασης, ειδικός εξοπλισμός, υποδομές,
συγγράμματα σε κατάλληλη γραφή-μορφή, ειδικευμένο προσωπικό…) κ.ά.
Ø Αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν και
ασφαλές σύστημα μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους, με ευθύνη του
Υπουργείου Παιδείας, εξασφαλισμένο από την πρώτη μέρα.
Ø Στη βάση αυτή δε συγκροτούμε Ομάδες
Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, απαιτούμε κατάργηση του ν. 4547/2019 και των
εγκυκλίων για τις ΟΕΥ, την πλήρη στελέχωση των δομών της Γενικής και ΕΑΕ
με όλο τα απαραίτητο προσωπικό, με μονιμοποίηση των πάνω από 30.000
συμβασιούχων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και του ανάλογου ΕΕΠ και ΕΒΠ, και τη
δημιουργία όλων των αναγκαίων διεπιστημονικών δομών, ώστε να γίνεται έγκαιρα
διάγνωση και εκπ/κή υποστήριξη.
Ø Ζητάμε
από τις ΔΟΕ και ΟΛΜΕ να πάρουν αποφάσεις στα επικείμενα συνέδριά τους για μη
συγκρότηση των ΟΕΥ και κάλυψη των ΣΔ να μην τις συγκροτήσουν, με βάση το ενδεικτικό
πρακτικό.
«Θεωρούμε ότι είναι αντιπαιδαγωγικό και
αντιεπιστημονικό να εναπόκειται μέσω των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης στους
εκπαιδευτικούς η διαδικασία της αξιολόγησης-διάγνωσης των παιδιών
με ειδικές ανάγκες, γιατί αυτό είναι έργο διεπιστημονικής επιτροπής, καθώς και της
εκπαιδευτικής υποστήριξης των παιδιών αυτών, χωρίς επιστημονική
διάγνωση!
Διεκδικούμε στελέχωση όλων των αναγκαίων δομών
της Ειδικής και Γενικής Αγωγής με μόνιμους διορισμούς όλων των ειδικοτήτων,
ώστε να μπορεί κάθε παιδί με ειδικές ανάγκες, να έχει έγκαιρη διάγνωση και
άμεση εκπαιδευτική υποστήριξη, στη δομή του δημόσιου σχολείου που έχει ανάγκη!
Στη βάση αυτή δε θεωρούμε ότι μπορούμε να
συγκροτήσουμε τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης»
Καταλήγοντας, υπερασπιζόμαστε σθεναρά την ύπαρξη
όλων των αναγκαίων ειδικών δομών, με το ανάλογο εξειδικευμένο επιστημονικό
δυναμικό, ώστε να παρέχεται η θετικά
“ανισότιμη”, δηλαδή, προνομιακή, αλλά και αναγκαία μεταχείριση των παιδιών με
ειδικές ανάγκες. Τα
παιδιά αυτά ξεκινούν από μια διαφορετική αφετηρία και, για να κατακτήσουν την
όποια ισοτιμία, πρέπει να τους δοθεί κάθε επιστημονικό μέσο και να στηριχθούν
με κάθε τρόπο.
Κάτι τέτοιο θέλει κίνημα με γραμμή σύγκρουσης με την υπάρχουσα αντιλαϊκή πολιτική και το
σύστημα εκμετάλλευσης που ζούμε, άρα η πάλη μας πρέπει να στραφεί προς την
κατεύθυνση αυτή.
Με πλήρη συναίσθηση του καθήκοντος που αναλαμβάνουμε ως εκπαιδευτικοί,
θα σταθούμε στο πλευρό όλων των μαθητών
μας, υπερασπιζόμενοι τη βασική αποστολή που έχει η εκπαίδευση, να τους
προετοιμάζει για τη ζωή και την ένταξη τους στην κοινωνία. Δεν κάνουμε βήμα
πίσω από αυτό!
Μάης-
Ιούνης 2019
