ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ
ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ
Η αόριστη εξαγγελία του πρωθυπουργού στη
ΔΕΘ, χωρίς να προσδιορίζει το χρόνο, 4.500 διορισμών στην ειδική αγωγή και η
απουσία αναφοράς στην γενική αγωγή δεν διαψεύδει μόνο της προσδοκίες που
καλλιεργήθηκαν για να κατευνάσουν την οργή του κόσμου της αδιοριστίας αλλά
κάνει φανερό ότι και για τα επόμενα χρόνια θα συνεχιστεί η πολιτική της
αδιοριστίας και της αναπλήρωσης. Φέτος η πρόσληψη 18.000 αναπληρωτών
καταδεικνύει ότι τα σχολεία δεν μπορούν
να λειτουργήσουν χωρίς την παρουσία τους.
Τα σχολεία χρειάζονται τους αναπληρωτές
αλλά όχι ως ανασφαλές περιφερόμενο εκπαιδευτικό δυναμικό που κάθε χρονιά
αλλάζει τόπο διαμονής και σχολείο. Τους χρειάζονται ως μόνιμους. Για να μπορεί
το σχολείο να λειτουργήσει ως παιδαγωγική κοινότητα που σχεδιάζει και υλοποιεί
και όχι ως απρόσωπη υπηρεσία που γεμίζει τα εργασιακά της κενά την τελευταία
στιγμή. Το σχολείο τους χρειάζεται επίσης ως μόνιμους γιατί έχει ανάγκη από
εκπαιδευτικούς που θα νιώθουν ότι η αξία της εργασίας τους αναγνωρίζεται.
Επιπλέον, η τοποθέτηση του Υπ. Παιδείας
απέναντι στο αίτημα για μαζικούς -
μόνιμους διορισμούς αποδεικνύει ότι για άλλη μια φορά οι διορισμοί
παραπέμπονται στο απώτερο μέλλον. Όπως εξήγγειλε το ΥΠΕΠΘ τον ερχόμενο
Οκτώβρη θα ανακοινώσει τριετές πρόγραμμα διορισμών στην εκπαίδευση και θα ανοίξει
τη συζήτηση για το σύστημα διορισμών. Ταυτόχρονα, η συζήτηση για το σύστημα με το οποίο θα γίνουν διορισμοί – στην
περίπτωση που το εκπαιδευτικό κίνημα εμφανιστεί διασπασμένο και χωρίς ενιαία
θέση- ανοίγει την κερκόπορτα για να περάσει η πολιτική του προσοντολόγιου
αμφισβητώντας την προϋπηρεσία των
αναπληρωτών. Για το τέλος της περιπλάνησης και της εργασιακής ομηρίας
χιλιάδων εκπαιδευτικών και την υπεράσπιση των μορφωτικών αναγκών των μαθητών
μας απαιτείται να γίνει εδώ και τώρα διορισμός όλων των εκπαιδευτικών που έχουν
προσφέρει υπηρεσία στα σχολεία με μοναδικά κριτήρια το πτυχίο και την
προϋπηρεσία. Ο κατακερματισμός των αναπληρωτών/τριών σε αντιμαχόμενες
συλλογικότητες δεν μπορεί να ανατρέψει τις αντιεκπαιδευτικές μνημονιακές
πολιτικές. Αντίθετα, διαιρεί τις δυνάμεις του εκπαιδευτικού κινήματος και
διαιωνίζει το καθεστώς της αδιοριστίας. Κακή υπηρεσία προσφέρουν όσοι και με
οποιοδήποτε τρόπο οξύνουν αυτές τις αντιθέσεις.
Να πιάσουμε το νήμα του αγώνα για να
σπάσει ο δεκαετής κύκλος της αδιοριστίας. Οι
κινητοποιήσεις μας να ανοίξουν σε αντιπαράθεση με τις αντικοινωνικές, μνημονιακές
πολιτικές των περικοπών.
Αγωνιζόμαστε για:
- Το διορισμό όλων των ελαστικά εργαζόμενων
συναδέλφων/ισσών, με μοναδικά κριτήρια το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Όχι στο νέο προσοντολόγιο
(ΟΟΣΑ) που οδηγεί στη διάσπαση, τον ανταγωνισμό, το κυνήγι προσόντων και την
αξιολόγηση.
- Πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και
συνδικαλιστικά δικαιώματα – προστασία
μητρότητας, εξίσωση αδειών.
- Ενάντια στις πολιτικές λιτότητας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου
που καταργούν το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη εργασία.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ
ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΩΡΑ
