ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Ημαθίας: Για τη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΔΟΕ 23 Γενάρη 2019 Η πλειοψηφία δεν είδε και δεν κατάλαβε τίποτα από τις μεγάλες κινητοποιήσεις μας και αποφάσισε «διάλογο» με την κυβέρνηση για να λειάνουν μαζί τις γωνίες της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Όσοι παρακολούθησαν αυτή τη συνεδρίαση του ΔΣ της ΔΟΕ κατάλαβαν ένα πράγμα: ότι αυτή η πλειοψηφία βρίσκεται συνεχώς σε γυάλα, μακριά από τις αγωνίες και τον αγώνα των συναδέλφων!

Σαν να μην έγινε ένας πολυήμερος αγώνας ενάντια στην τροπολογία απολύσεων! Σαν να μην άκουσαν τη συζήτηση στη βουλή, όπου όλα τα κόμματα της ΕΕ και του κεφαλαίου, που άλλωστε στηρίζουν οι δυνάμεις αυτές, διαγκωνίζονταν για το πόσα και ποια κριτήρια απολύσεων θα βάλουν!  Σαν να μην έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μια πολιτική, που χέρι χέρι με την «αντιπολίτευση» της ΝΔ και των άλλων κομμάτων της ΕΕ και του κεφαλαίου, κάνει την πιο βρώμικη δουλειά, περνάει όσα η ΝΔ δε μπορούσε και την κάνει να τρίβει τα χέρια της! Σαν να μην τσακίζονται οι συνάδελφοι στα σχολεία με όγκο δουλειάς, με άδεια ταμεία, με υποδομή αρχαία ως και επικίνδυνη, με προσχολική αγωγή στεγασμένη σε προκάτ, μαγαζιά κλπ. Σαν να μην έχουμε χάσει μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα!

Κι έτσι, όπως ήταν αναμενόμενο, αφού τίποτα από τα προηγούμενα δεν είδαν, δεν «είδαν και δεν κατάλαβαν» ότι η κυβέρνηση προωθεί την αξιολόγηση των σχολείων και μέσω αυτών και των εκπαιδευτικών, ούτε με τον νόμο 4547/2018 ούτε με τη νέα Υπουργική Απόφαση, που βάζει συγκεκριμένες θεματικές ενότητες και παραμέτρους και στην ουσία προωθεί μια πλήρη, εξονυχιστική και εξοντωτική αξιολόγηση, αξιολογώντας το σχολείο ακόμα και για την ατομική και κοινωνική πρόοδο των μαθητών αλλά και τη διαρροή! Αναμασούν συνέχεια τα περί καλής «αυτοαξιολόγησης»!

Κι έτσι η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΑΕΕΚΕ-ΕΡΑ) δεν είδε και δεν κατάλαβε ότι με την εγκύκλιο για τη δημιουργία των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (ΟΕΥ) η κυβέρνηση προωθεί τη μεταφορά της ευθύνης για την «ενταξιακή» πορεία των μαθητών με ειδικές ανάγκες στην πλάτη των εκπαιδευτικών και του ίδιου του γενικού σχολείου χωρίς επιστημονική στήριξη. Είπαν ότι οι εκπαιδευτικοί θα κάνουν ό,τι έκαναν ως τώρα (!) και ότι τάχα οι ΟΕΥ δεν έχουν να κάνουν και τίποτα, δηλαδή ούτε διάγνωση ούτε εκπαιδευτική παρέμβαση κλπ κι ας προβλέπει η νομοθεσία ότι θα κάνουν ό,τι ακριβώς και η ΕΔΕΑΥ!

Κι επειδή όλα αυτά τα αντιεκπαιδευτικά είναι θέμα καλής πίστης και διαλόγου με την πολιτική ηγεσία του Υπ. Παιδείας (γι’ αυτό υπάρχουν τα συνδικάτα, είπε μέλος αυτής της πλειοψηφίας!), η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ αποφάσισε να συναντηθεί με την ηγεσία του Υπ. Παιδείας να του κάνει «βελτιωτικές προτάσεις» για την αξιολόγηση των σχολείων και για τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας αλλά και για το νέο σύστημα «διορισμών-προσλήψεων», δηλαδή απολύσεων! Και μάλιστα οι νυν κυβερνητικοί κλαψούριζαν που δεν έκανε η ΔΟΕ διαπραγμάτευση πριν την ψήφιση! Δηλαδή ήθελαν να αποφασίσει το συνδικάτο ποιοι θα απολύονται! Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι αυτή η πλειοψηφία είναι μέρος του προβλήματος και μάλιστα μεγάλο!!!

Όσο για τις πρόσφατες μεγάλες κινητοποιήσεις τίποτα δεν είδε και δεν κατάλαβε η πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ! Άλλωστε οι ίδιοι δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους γι’ αυτές! Δεν είδε τους χιλιάδες συναδέλφους στους δρόμους του αγώνα να αγωνιούν και να μάχονται για το δικαίωμά τους στη δουλειά και τελικά στη ζωή! Έτσι, αφού κακομοίριασε με ποσοστολογία, αφού καυγάδισε με τους κατά καιρούς συνοδοιπόρους τους για το σπρωξίδι για το ποιο πανό θα ηγηθεί της πορείας, αφού δήλωσε σχεδόν «μετανιωμένη» που δε διαπραγματεύτηκε για το νομοσχέδιο απολύσεων αλλά και για τον νόμο 4547 για τις νέες δομές, που εμπεριέχει και την αξιολόγηση, αποφάσισε να προχωρήσει σε «διάλογο» για να λειάνει κάποιες γωνίες – έτσι πιστεύει - της αντιεκπαιδευτικής, αντιλαϊκής πολιτικής! Καλύτερο συνοδοιπόρο δε μπορούσε να έχει η κυβέρνηση στη φάση αυτή!

Εντύπωση, τέλος, προκάλεσε η προσπάθεια της εκπροσώπου των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ να στοιχειοθετήσει την αντιπαράθεσή της με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ πάνω σε ψέματα π.χ. ότι το ΠΑΜΕ πρότεινε απεργία μόνο την ημέρα ψήφισης της τροπολογίας των απολύσεων (!) και σε άλλα αποκυήματα της φαντασίας π.χ. το ΠΑΜΕ δεν ήταν με τον κόσμο άλλα έκανε ξεχωριστή συγκέντρωση (!). Πέρα από τον παραλογισμό αυτών τοποθετήσεων, η ουσία είναι ότι οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ προσπαθούν να αποδυθούν  των ευθυνών τους για τη στήριξη και την ανοχή που έδωσαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την συμπόρευσή τους με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού στη ΔΟΕ (το 2015 μέχρι και κοινή πλατφόρμα έφτιαχναν με την ΕΡΑ και την ΑΕΕΚΕ για να διεκδικήσουν το προεδρείο!). Όμως όλα αυτά δεν ξεχνιούνται, δεν παραγράφονται!

Ως ΑΣΕ ένα είπαμε και με τη δράση μας κάνουμε πράξη και στα πλαίσια των μεγάλων πρόσφατων κινητοποιήσεων αλλά και στην καθημερινή πάλη, που για μας είναι συνεχής: ότι ήμαστε και θα είμαστε μπροστά στους αγώνες, όπως πάντα, ότι θα παλέψουμε με νύχια και με δόντια, ώστε το ενωτικό, δίκαιο, ρεαλιστικό και αναγκαίο αίτημα, για μονιμοποίηση τώρα όλων των αναπληρωτών, για 30 χιλιάδες μόνιμους διορισμούς τώρα, να γίνει άμεσα λαϊκή υπόθεση και να επιβληθεί στην πράξη!

 27/1/2019

ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Ημαθίας: Ούτε βήμα πίσω! Συνεχίζουμε τον αγώνα για τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών! Εδώ και τώρα 30.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών!

Ούτε βήμα πίσω!

Συνεχίζουμε τον αγώνα για τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών! Εδώ και τώρα 30.000 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών!

Οι μαζικές, μαχητικές απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών (μονίμων και αναπληρωτών) ενάντια στην τροπολογία των απολύσεων, που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την Πέμπτη 17/1, αποτελούν μια σημαντική παρακαταθήκη στον αγώνα για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας.

Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες συνάδελφους που απήργησαν, που πήραν μέρος στις μεγάλες συγκεντρώσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, την Πάτρα και πολλές ακόμα περιοχές όλης της Ελλάδας, που ταξίδεψαν από κάθε γωνιά της χώρας για να βρεθούν στα Πανελλαδικά Συλλαλητήρια.  

Δε μας φοβίζει, αντίθετα μας κάνει πιο δυνατούς, η  κυβερνητική βία και καταστολή! Μετά τα ψέματα, τις φρούδες ελπίδες και την τακτική της εξαπάτησης η κυβέρνηση, όπως έκαναν άλλωστε και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, χρησιμοποίησε και την «πειθώ» των ΜΑΤ απέναντι στους εκπαιδευτικούς, που δε «συμμορφώνονται προς τα υποδείξεις» και διεκδικούν τη ζωή που τους ανήκει.

Ο αγώνας αυτών των ημερών φανέρωσε ένα μικρό μέρος της δύναμης που έχουν οι εργαζόμενοι, όταν αποφασίσουν να πάρουν την τύχη στα δικά τους χέρια, όταν θέσουν στο προσκήνιο τις δικές τους ανάγκες και διεκδικήσεις. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητο να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αγώνα και αντίστασης, να «ξηλωθούν» οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που καλλιεργούν την αδράνεια και την απογοήτευση.

Οι κινητοποιήσεις μας στρίμωξαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ! Βοήθησαν να αποκαλυφθεί η προεκλογική εξαπάτηση, με τις εξαγγελίες για διορισμούς σε βάθος τριετίας!

Αποκάλυψαν σε ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας τον χαρακτήρα του αντιδραστικού συστήματος πρόσληψης – απόλυσης αναπληρωτών, που έχει τη σφραγίδα της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ, που απαξιώνει τα πτυχία των Σχολών, πετάει στα σκουπίδια χρόνια δουλειάς των αναπληρωτών και καθιερώνει ένα ατέλειωτο εμπόριο προσόντων και πιστοποιήσεων.

Ακύρωσαν το βρώμικο σχέδιο, που μεθοδικά είχαν προετοιμάσει τα κυβερνητικά επιτελεία, πολυδιάσπασης των αναπληρωτών και εμφάνισης ενός σκηνικού ανθρωποφαγίας ανάμεσα σε «παλιούς» και «νέους» αναπληρωτές, ανάμεσα σε αναπληρωτές και φοιτητές κ.ά. Κυριολεκτικά η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της έφαγαν τα μούτρα τους στην προσπάθεια αυτή!

Ανέδειξαν ότι τα μέτρα αυτά θα αποτελέσουν προάγγελλο και για την επερχόμενη αξιολόγηση των μονίμων και την απαξίωση των δικών τους πτυχίων, ότι αρχίζει έτσι ένα ατελείωτο κυνηγητό προσόντων και πιστοποιήσεων, που θα οδηγήσει στην κατηγοριοποίηση με όρους αγοράς των σχολείων και την πλήρη εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Ο όρος «δια βίου μάθηση», δηλαδή δια βίου πιστοποίηση και ανασφάλεια θα είναι γεγονός μέχρι τα 67.

Έφεραν στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης το πρόβλημα της ελαστικής εργασίας και της αναπλήρωσης στην εκπαίδευση και όχι μόνο. Έγινε πιο φανερό σε ευρύτερα τμήματα εργαζομένων το τι σημαίνει να είναι κάποιος συμβασιούχος – αναπληρωτής, να αλλάζει κάθε χρόνο σχολεία, να μην μπορεί να κάνει οικογένειας, να ζει σε μόνιμη ανασφάλεια και αγωνία. Ο αγώνας μας κέρδισε την αλληλεγγύη και την εκτίμηση και άλλων εργαζομένων, καθώς και του οργανωμένου γονεϊκού κινήματος, όπως και των φοιτητών. Είμαστε περήφανοι που η ΑΣΓΜΕ, η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής και πολλές Ενώσεις και Σύλλογοι Γονέων είναι στο πλευρό μας. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών σωματείων έχει στο επίκεντρό του τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας. Για να έχουν όλα τα παιδιά δασκάλους και καθηγητές στην ώρα τους και όχι μόνιμα περιφερόμενους αναπληρωτές. Για να λειτουργούν όλες οι δομές της Ειδικής Αγωγής πλήρως στελεχωμένες με όλες τις ειδικότητες. Για να υπάρχουν μόνιμοι εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων, μουσικοί, γυμναστές, θεατρολόγοι, εικαστικοί, που να διδάσκουν αποκλειστικά το αντικείμενό τους. Θέλουμε πραγματικά ένα σχολείο, που θα καλύπτει τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας! Ανάμεσα σε πολλά ακόμα βασική προϋπόθεση είναι να υπάρχουν μόνιμοι εκπαιδευτικοί!

Φανέρωσαν με τον πιο γλαφυρό τρόπο τους εχθρούς και τους φίλους μας! Ποιοι στηρίζουν τον αγώνα για ζωή με δικαιώματα και ποιοι είναι απέναντι. Τη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει στην ανεργία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, εμφανίστηκε ο πρόεδρος της Ν.Δ. να δηλώνει ότι: «δε δεσμεύεται για μόνιμους διορισμούς». Είναι πραγματικά εύστοχο αυτό που έλεγαν συνάδελφοι αναπληρωτές στα σχολεία ότι: «Από τον Μητσοτάκη το περιμέναμε αλλά τελικά ο Τσίπρας μας απολύει». Δεν πρόκειται να διαλέξουμε με ποιον τρόπο θα απολυθούν οι αναπληρωτές: Με ΣΥΡΙΖαίκα κριτήρια ή με γραπτό διαγωνισμό, όπως μας λέει η Ν.Δ. αλλά και το ΚΙΝΑΛ (που υπερασπίζεται τον νόμο Διαμαντοπούλου). Αποδείχτηκε ότι για όλους αυτούς είναι «εφικτό» και δυνατό να δίνουν κάθε χρόνο 4 δις σε ΝΑΤΟικές δαπάνες, να φοροαπαλλάσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις από τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές, να τσακίζουν τον λαό στη φοροληστεία, αλλά δεν είναι «εφικτό» να δώσουν 500 εκατομμύρια για να υπάρχουν μόνιμοι εκπαιδευτικοί, να καλύπτονται οι ανάγκες στην Παιδεία, την Υγεία και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!

Το αίτημα που προέβαλαν δεκάδες ΣΥΛΛΟΓΟΙ, ΕΛΜΕ και Επιτροπές Αγώνα Αναπληρωτών για: Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, που δουλεύουν τα τελευταία χρόνια στα σχολεία! Εδώ και τώρα 30.000 μόνιμοι διορισμοί, για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων, έδωσε δύναμη και μαχητικότητα στον αγώνα μας, γιατί είναι ρεαλιστικό, γιατί απαντά στις ανάγκες των μαθητών, γιατί συγκρούεται με την αντιεκπαιδευτική πολιτική και στην πράξη είναι το μοναδικό αίτημα που υπερασπίζεται το πτυχίο και την προϋπηρεσία ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ!

Οι πλειοψηφίες της ΔΟΕ, της ΟΛΜΕ και της ΑΔΕΔΥ υπονόμευσαν στην πράξη τις κινητοποιήσεις, όχι μόνο στις μορφές αλλά και στο περιεχόμενο της πάλης. Καλλιέργησαν την απογοήτευση και την αδράνεια. Τα Δ.Σ. ΔΟΕ – ΟΛΜΕ δε συνεδρίασαν καν καθ’ όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων. Ειδικά η ΟΛΜΕ δεν κήρυξε ούτε μια 24ωρη απεργία. Όλοι μαζί διευκόλυναν την κυβέρνηση, αφού αποδέχονταν τα κυβερνητικά επιχειρήματα για  “αδυναμία μαζικών διορισμών” (λόγω δημοσιονομικών περιορισμών) αλλά και τις λεγόμενες “επιταγές του νόμου”. Όλο το προηγούμενο διάστημα έκαναν τα πάντα για να υπονομεύσουν το μοναδικό δίκαιο και ρεαλιστικό αίτημα για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Το χαρακτήριζαν ουτοπικό και λαϊκίστικο. Σαν βολικοί συνομιλητές της κυβέρνησης μιλούν για κάποια “καλύτερα” κριτήρια διορισμών και κατέθεταν προτάσεις νόμου στο Υπουργείο. Έφτασαν στο σημείο ορισμένες δυνάμεις να αποδέχονται το κυβερνητικό επιχείρημα ότι «όποιος ζητά απόσυρση της τροπολογίας δε θέλει διορισμούς»! Απαραίτητη προϋπόθεση για την οργάνωση, τη συνέχιση και την αποτελεσματικότητα της πάλης μας είναι η αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα.

Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά! Δε δίνουμε καμία ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και  τους συνεταίρους της, σε όλα τα κόμματα που έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στα αντιλαϊκά μνημόνια, τις κατευθύνσεις της Ε.Ε., στην πολιτική της ελαστικής εργασίας.

·        Καλούμε όλους τους Συλλόγους και τις ΕΛΜΕ να πάρουν μέρος στην πλατιά – ανοιχτή σύσκεψη σωματείων και Ομοσπονδιών του Δημόσιου, της Τετάρτης 30 Γενάρη στις 6 μ.μ., στο NOVOTEL με θέμα: την κλιμάκωση της πάλης για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και την άρση της συνταγματικής απαγόρευσης για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

·        Κλιμακώνουμε με νέα πανελλαδική κινητοποίηση, που θα συναποφασίσουν όλα τα σωματεία στις 30/1.

·        Προχωράμε σε Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων και των ΕΛΜΕ έως τα τέλη Ιανουαρίου.

·        Συγκροτούμε Επιτροπές Αγώνα Αναπληρωτών σε κάθε Σύλλογο και ΕΛΜΕ.

·        Μοιράζουμε στους γονείς και πλατιά στις γειτονιές γράμμα για τον αγώνα και τις διεκδικήσεις μας.

·        Προχωράμε σε πολύμορφες πρωτοβουλίες των σωματείων (συσκέψεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συναυλίες). 

Αθήνα, 22-1-2019

ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Ημαθίας: Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης του ν. 4547/2018: Οι μαθητές και οι οικογένειές τους θα πληρώσουν ξανά τα σπασμένα της πολιτικής που υποβαθμίζει την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση! Δεν μπορούν οι Σύλλογοι Διδασκόντων να μετατραπούν σε εκπαιδευτικό πολυεργαλείο!

Το Υπουργείο Παιδείας, με την εγκύκλιο 220703/Δ3, που έστειλε σε όλες τις σχολικές μονάδες στις 21/12/2018, καλεί τους Συλλόγους Διδασκόντων να συγκροτήσουν τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, που προβλέπονται στο άρθρο 11 του ν. 4547/2018 (ΦΕΚ 102 Α/12-06-2018), για τις νέες δομές στην Εκπαίδευση.

Μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο υποβάθμισης του ευαίσθητου χώρου της Ειδικής αγωγής και Εκπαίδευσης το οποίο κινείται στη λογική της «ένταξης» των παιδιών με ειδικές ανάγκες στο γενικό σχολείο χωρίς την αναγκαία επιστημονική υποστήριξη!

Με βάση το άρθρο 11 παράγραφος 2 του ν. 4547 και την εγκύκλιο για τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης προβλέπεται συγκεκριμένα ότι «….στις σχολικές μονάδες που δεν λειτουργεί Ε.Δ.Ε.Α.Υ., συνιστάται για την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής ομάδα εκπαιδευτικής υποστήριξης μαθητών, η οποία υποστηρίζεται στο έργο της από το Κ.Ε.Σ.Υ., συγκροτείται με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων και αποτελείται από το διευθυντή ή τον υποδιευθυντή του σχολείου, τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό επικοινωνίας με το Κ.Ε.Σ.Υ. και τον υπεύθυνο εκπαιδευτικό του τμήματος.»

Για να ασχοληθεί το ΚΕΣΥ με ένα παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (άρθρο 11, παράγραφος 4β) πρέπει να έχει «αιτιολογημένη εισήγηση του συλλόγου διδασκόντων προς το Κ.Ε.Σ.Υ., από την οποία να προκύπτει ότι έγιναν όλες οι αναγκαίες υποστηρικτικές παρεμβάσεις από τη σχολική μονάδα του μαθητή, τα αποτελέσματα των παρεμβάσεων αυτών, καθώς και το βραχυχρόνιο πρόγραμμα παρέμβασης, το οποίο έχει συνταχθεί και υλοποιηθεί από την Ε.Δ.Ε.Α.Υ. ή την Ομάδα Εκπαιδευτικής Υποστήριξης»!

Στην ουσία, σε όσα σχολεία, με ευθύνη του Υπ. Παιδείας, δε λειτουργεί Ε.Δ.Ε.Α.Υ. (Επιτροπή Διεπιστημονικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης), που στην πράξη είναι ελάχιστες, οι εκπαιδευτικοί μέσω των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης (στις οποίες το ένα μόνο μέλος - ο υπεύθυνος επικοινωνίας με το ΚΕΣΥ - έχει γνώσεις ειδικής αγωγής), αναλαμβάνουν την ευθύνη να κάνουν την πρώτη διάγνωση (;) και να διαμορφώσουν κι εφαρμόσουν βραχύχρονα Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (Ε.Π.Ε.) σε μαθητές που χρήζουν ειδικής εκπαιδευτικής υποστήριξης! Δηλαδή οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντικαταστήσουν τη διεπιστημονική επιτροπή (!) και στη συνέχεια να εφαρμόσουν εκπαιδευτική παρέμβαση, χωρίς στην ουσία να έχουν στα χέρια τους επιστημονική διάγνωση!

Είναι προφανές ότι είναι αντιεπιστημονικό και αντιπαιδαγωγικό να το κάνουν αυτό οι Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης! Κάτι τέτοιο, εκτός των άλλων, μπορεί να οδηγήσει σε κινδύνους πρώτα και κύρια για το ίδιο το παιδί! Η διαδικασία της αξιολόγησης διάγνωσης είναι έργο διεπιστημονικής ομάδας η οποία πρέπει να χαράσσει και τους άξονες της εκπαιδευτικής παρέμβασης!

Επιπλέον, όπως προαναφέραμε, ο νόμος 4547 προβλέπει ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων με τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης, αφού αιτιολογημένα (!) αποδείξει ότι πήρε όλα τα αναγκαία μέτρα και δεν υπήρχε κάποιο αποτέλεσμα, στέλνει τον μαθητή στο ΚΕΣΥ για ατομική αξιολόγηση και αξιολογική έκθεση-γνωμάτευση! Κι επειδή ο χρόνος είναι πολύτιμος για την έγκαιρη εκπαιδευτική υποστήριξη των παιδιών με ειδικές ανάγκες και η προαναφερόμενη διαδικασία είναι χρονοβόρα, στην ουσία εξαναγκάζονται οι οικογένειες των παιδιών αυτών να απευθύνονται στον ιδιωτικό τομέα για την απαραίτητη διάγνωση.

Το κράτος αντί να κάνει μόνιμους μαζικούς διορισμούς όλων των ειδικοτήτων (εκπαιδευτικών, Ειδικού Εκπαιδευτικού και Βοηθητικού Προσωπικού) στα δημόσια σχολεία, ειδικά και γενικά, και αντί να στελεχώσει όλες τις αναγκαίες δομές της ειδικής αγωγής, ώστε έγκαιρα και με επιστημονικό τρόπο να εξασφαλίζεται σε όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες η αναγκαία εκπαιδευτική υποστήριξη, μεταφέρει την ευθύνη του στις πλάτες των εκπαιδευτικών και μάλιστα της γενικής αγωγής! Η όποια άτυπη παιδαγωγική αξιολόγηση κάνει ο εκάστοτε εκπαιδευτικός στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και πάντα προς όφελος του μαθητή, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντικαταστήσει τη διεπιστημονική αξιολόγηση-διάγνωση αλλά και πλήρη εκπαιδευτική υποστήριξη στην οποία πρέπει να έχει δικαίωμα πρόσβασης κάθε μαθητής.

Η όλη διαδικασία φανερώνει τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τη λογική της «συμπερίληψης και ένταξης» δομών, εκπαιδευτικών και μαθητών ειδικής αγωγής στα γενικά σχολεία, που προωθεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως παλιότερα οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, πιστές όλες στις οδηγίες της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ.

Σε κάθε περίπτωση, δηλώνουμε ότι κόντρα στις επιδιώξεις ΕΕ, κυβέρνησης και Υπ. Παιδείας θα εξακολουθήσουμε να υποστηρίζουμε με κάθε τρόπο τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας και ειδικότερα των μαθητών με αναπηρίες ή και με ειδικές ανάγκες, το δικαίωμα του κάθε παιδιού να έχει τη θέση του στο δημόσιο σχολείο και στη δομή που έχει ανάγκη!

Θεωρούμε όμως ότι είναι αντιπαιδαγωγικό και βαθιά αντιεπιστημονικό να εναπόκειται στους εκπαιδευτικούς  η διαδικασία της αξιολόγησης των παιδιών με ειδικές ανάγκες, γιατί αυτό είναι έργο διεπιστημονικής επιτροπής, καθώς και της εκπαιδευτικής υποστήριξης των παιδιών αυτών, χωρίς επιστημονική διάγνωση!

Απαιτούμε:

·        Την κατάργηση του νόμου 4547.

·        Την πλήρη στελέχωση των δομών της ειδικής αγωγής με όλο τα απαραίτητο προσωπικό και τη δημιουργία όλων των αναγκαίων διεπιστημονικών δομών που απαιτούνται, ώστε να γίνεται έγκαιρα - και με τον επιστημονικά ορθό τρόπο - η διαδικασία της έγκαιρης διάγνωσης, της αξιολόγησης και κατ΄ επέκταση της υποστήριξης.

Καλούμε:

·        Τους ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ και τις ΕΛΜΕ να μπουν μπροστά, να καλέσουν τους Συλλόγους Διδασκόντων να μη συγκροτήσουν τις ομάδες εκπαιδευτικής υποστήριξης, γιατί στην πράξη θα λειτουργήσουν σαν το άλλοθι για την πολιτική υποβάθμισης της Ειδικής Αγωγής.

·        Τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ να καλύψουν συνδικαλιστικά, με όλα τα μέσα, τα Σωματεία και τους Συλλόγους Διδασκόντων, ώστε να μη συμμετέχουν οι συνάδελφοι στις διαδικασίες συγκρότησης και λειτουργίας των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης.

Διεκδικούμε:

·        Διαχρονικά, με τους πρόσφατους αγώνες μας και με την κλιμάκωσή τους στο επόμενο διάστημα, στελέχωση όλων των αναγκαίων δομών Ειδικής και Γενικής Αγωγής με 30.000 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών και του αναγκαίου αριθμού ΕΕΠ και ΕΒΠ, με μονιμοποίηση τώρα όλων των αναπληρωτών, ώστε να μπορεί κάθε παιδί με ειδικές ανάγκες, να έχει έγκαιρη διάγνωση και άμεση εκπαιδευτική υποστήριξη, στη δομή του δημόσιου σχολείου που έχει ανάγκη!

Με βάση τα παραπάνω σας στέλνουμε μια σύντομη τοποθέτηση/πρακτικό συναδέλφων/Συλλόγων Διδασκόντων (ΣΔ) στις συνεδριάσεις των ΣΔ για τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης

«Θεωρούμε ότι είναι αντιπαιδαγωγικό και αντιεπιστημονικό να εναπόκειται μέσω των Ομάδων Εκπαιδευτικής Υποστήριξης στους εκπαιδευτικούς  η διαδικασία της αξιολόγησης-διάγνωσης των παιδιών με ειδικές ανάγκες, γιατί αυτό είναι έργο διεπιστημονικής επιτροπής, καθώς και της εκπαιδευτικής υποστήριξης των παιδιών αυτών, χωρίς επιστημονική διάγνωση!

Διεκδικούμε στελέχωση όλων των αναγκαίων δομών της Ειδικής και Γενικής Αγωγής με μόνιμους διορισμούς όλων των ειδικοτήτων, ώστε να μπορεί κάθε παιδί με ειδικές ανάγκες, να έχει έγκαιρη διάγνωση και άμεση εκπαιδευτική υποστήριξη, στη δομή του δημόσιου σχολείου που έχει ανάγκη!

Στη βάση αυτή δε θεωρούμε ότι μπορούμε να συγκροτήσουμε τις Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης» 

21/1/2019