ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Ημαθίας: Ένας Νόμος που «ακουμπάει» όλους μας!

Βέροια, 18/1/2019

Τις μέρες αυτές μέσα στη Βουλή, παρακολουθούμε ένα πραγματικό «υπερθέαμα»,  με βασικούς πρωταγωνιστές  την κυβέρνηση, την αξιωματική αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Παράλληλα έχουμε βουλευτές που το βράδυ κοιμούνται στο ένα κόμμα, ενώ το πρωί  ξυπνάνε  στο άλλο, προκειμένου να παραχωρήσουν την ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε ο πρωθυπουργός.

Την ίδια ώρα έξω από τη Βουλή, λίγα μέτρα παρακάτω, στην Πλατεία Συντάγματος και στα Προπύλαια, μαχόμενοι εκπαιδευτικοί έδιναν πραγματική μάχη - δεχόμενοι συγχρόνως την «περιποίηση» των δυνάμεων καταστολής - για να μην περάσει ο νόμος που θα πετάξει χιλιάδες απ’ αυτούς στο δρόμο. Θα πετάξει στον δρόμο συναδέλφους που επί χρόνια οργώνουν στην κυριολεξία κάθε σπιθαμή της Ελλάδας υπηρετώντας την Παιδεία.

Ο αγώνας αυτός, για να μην περάσει  το νομοσχέδιο, το οποίο έφερε πονηρά για ψήφιση εν μέσω διακοπών ο  Υπουργός Παιδείας, δεν αφορά μόνο τους  αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Δεν είναι ένα στενά συντεχνιακό θέμα αλλά αγγίζει  και τα πιο πλατιά στρώματα της κοινωνίας μας.

Αρχικά,  αφορά την λαϊκή οικογένεια η οποία αγωνιά για την παρεχόμενη παιδεία, μιας και μεταξύ άλλων αναγκάζεται να πληρώνει ακριβά για τη μόρφωση  των παιδιών της. Η λαϊκή οικογένεια είναι εκείνη που δέχεται τις συνέπειες των τεράστιων κενών στα σχολεία. Τις συνέπειες του μόνιμου φαινομένου της καθυστέρησης στην κάλυψη με εκπαιδευτικούς όλων των πραγματικών κενών.

Επίσης όμως, ο αγώνας των πρόσφατων ημερών αφορά και  τους  μόνιμους εκπαιδευτικούς. Κάθε χρόνο χάνονται χιλιάδες διδακτικές ώρες μέχρι να καλυφθούν  τα κενά σε εκπαιδευτικούς κυρίως στις δυσπρόσιτες περιοχές. Πολλοί εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων  σε μαθήματα πανελλαδικών εξετάσεων  φτάνουν στα σχολεία Νοέμβρη και  Δεκέμβρη.

Ιδιαίτερα στο ευαίσθητο κομμάτι της Ειδικής Αγωγής οι περισσότεροι δάσκαλοι διορίζονται τέλη του Οκτώβρη και  πολλές φορές μοιράζονται σε δυο ή περισσότερα παιδιά με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Στα ΕΠΑΛ κλείνουν τμήματα ειδικοτήτων, γιατί δε συμπληρώνεται, ο από το Υπουργείο καθορισμένος προαπαιτούμενος αριθμός μαθητών ώστε να λειτουργήσει  ειδικότητα. Έτσι, πολλοί μαθητές αναγκάζονται να ακολουθούν άλλη ειδικότητα από εκείνη που θα ήθελαν ή μετακινούνται πολλά χιλιόμετρα  κάθε μέρα, σε άλλο ΕΠΑΛ στο οποίο  υπάρχει η αντίστοιχη ειδικότητα.

Το νέο σύστημα διορισμών δεν είναι απλά ένας  τεχνοκρατικός τρόπος  για να διορίζονται οι εκπαιδευτικοί. Το περιεχόμενό του, βασίζεται σε δυο σκέλη:

α) Οι διορισμοί θα  γίνονται με κριτήρια που ουσιαστικά είναι αξιολόγηση.

β) Οι εκπαιδευτικοί, αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να επιμορφώνονται, «δια βίου», αναλαμβάνοντας μάλιστα οι ίδιοι  το κόστος  αυτής της επιμόρφωσης, διαφορετικά δεν θα έχουν τα κριτήρια να  διοριστούν ή να παραμείνουν μόνιμοι.

Από την αρχή  της υπογραφής της πρώτης  μνημονιακής σύμβασης, στόχος και επιδίωξη των κυβερνήσεων ήταν η  εισαγωγή της αξιολόγησης και η εμπέδωση μιας ανάλογης κουλτούρας  στη  βάση  των κατευθύνσεων της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ.

Για να εμπεδωθεί αυτή  η  κουλτούρα  αξιολόγησης, τα αστικά επιτελεία συστηματικά και μεθοδευμένα, αξιοποιούν πολλά και διαφορετικά κανάλια όπως ΜΜΕ, Πανεπιστημιακοί, συνδικαλιστές κτλ. Επιδίδονται στην καλλιέργεια μιας  αντίληψης υπεροχής μιας μερίδας έναντι κάποιας άλλης, η οποία προωθεί, μέσα στον ίδιο εργασιακό χώρο, την κατηγοριοποίηση των εργαζομένων σύμφωνα με τα επιπλέον ακαδημαϊκά τους προσόντα. Έτσι εκείνοι  που έχουν  ένα μεταπτυχιακό  να υπερέχουν έναντι εκείνων που έχουν μόνο το πτυχίο, ενώ εκείνοι  που έχουν  δυο μεταπτυχιακά υπερέχουν έναντι εκείνων που έχουν μόνο  ένα κ.ο.κ. Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή μέσα στον οποίο θα καλλιεργείται η ανθρωποφαγία και το «διαίρει  και βασίλευε»  με  στόχο την πολυδιάσπαση των εργαζόμενων.

Προσπαθούν έτσι να αποπροσανατολίσουν τους εκπαιδευτικούς προτάσσοντας  το πώς θα γίνουν οι διορισμοί και όχι  το βασικό που είναι, πόσοι διορισμοί  πρέπει να γίνουν με βάση τις ανάγκες για την ουσιαστική  μόρφωση  των μαθητών μας. 

Το μόνο αίτημα που μπορεί να ενώσει  τους εκπαιδευτικούς είναι: μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συμβασιούχων – αναπληρωτών συναδέλφων που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση.

Κανένας απολυμένος!

Αν ο αντιδραστικός νόμος περάσει, αν οι  εκπαιδευτικοί δεν συνεχίσουν τους αγώνες για να τον ακυρώσουν, η επόμενη πράξη του δράματος θα είναι η ατομική αξιολόγηση  των εκπαιδευτικών. Το δήλωσε ο ίδιος ο Υπ. Παιδείας στη βουλή: «Η κατάργηση του προηγούμενου νόμου για την αξιολόγηση είχε συμβολικό χαρακτήρα». 

Ο νόμος για την αξιολόγηση ισχύει για όλο το υπόλοιπο δημόσιο. Όσοι κριθούν ανεπαρκείς καθηλώνονται μισθολογικά, ενώ αν κριθούν για δεύτερη φορά ανεπαρκείς υπάρχει η απειλή της απόλυσης.

Ας αναρωτηθεί λοιπόν ο κάθε μόνιμος συνάδελφος: Αν το πτυχίο και η προϋπηρεσία δεν κατοχυρώνουν το δικαίωμα διορισμού, γιατί τότε να κατοχυρώνουν το δικαίωμα της μονιμότητας;

Γι’ αυτό ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, αφορά όλους όσοι  αγωνίζονται για την μόρφωση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της εποχής, την Παιδεία ως κοινωνικό αγαθό  και όχι εμπόρευμα για λίγους. Αφορά όλους όσοι  αγωνίζονται ενάντια στο νέο σχολείο της «αγοράς» που θέλει τα παιδιά αμόρφωτα, ενάντια στο σχολείο κάποιων δεξιοτήτων και όχι της ουσιαστικής μόρφωσης.

Αυτός είναι ο λόγος που η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών (ΠΑΜΕ) κάλεσε τους μονίμους να συμμετέχουν μαζικά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για τις παρατάξεις του παλιού και του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, για τη στάση τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Οι συσχετισμοί στην ΔΟΕ, στην ΟΛΜΕ και στους συλλόγους βάζουν εμπόδιο στην οργάνωση των αγώνων και αυτοί οι συσχετισμοί, συνάδελφοι, πρέπει να αλλάξουν.

Για να ηττηθούν οι αντιλαϊκές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές πρέπει απαραίτητα να ηττηθεί ο παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός σε ΔΟΕ-ΟΛΜΕ και Πρωτοβάθμια Σωματεία.

Για σωματεία ταξικά κι όχι κυβερνητικά που θα βάζουν μπροστά μόνο τις δικές μας ανάγκες!

Συνεχίζουμε! Απέναντι στην κοροϊδία για «διορισμούς σε βάθος τριετίας και κριτήρια» απαντάμε:
 

ü  Δε διαπραγματευόμαστε τη δουλειά ούτε ενός αναπληρωτή, δεν παζαρεύουμε ούτε μια ώρα δουλειάς κανενός συναδέλφου!

ü  Μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων των συμβασιούχων – αναπληρωτών συναδέλφων που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση. Κανένας απολυμένος!

ü  Τουλάχιστον 30.000 άμεσοι μόνιμοι διορισμοί για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει και ο δρόμος στους νεότερους συναδέλφους! 

 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ