ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Π.Ε. Ημαθίας: Για την αναμοριοδότηση των Σχολικών Μονάδων

Βέροια, 25/1/2018

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Τα τελευταία δύο χρόνια, έχει ανοίξει η συζήτηση για την αναμοριοδότηση των Σχολικών Μονάδων και μάλιστα σε κοινή βάση Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης. Οι αρχικές προτάσεις των Υπηρεσιακών Συμβουλίων απορρίφθηκαν από το ΥΠΠΕΘ κι ενώ η ΟΛΜΕ αρνείται να συμμετέχει σ' αυτόν τον διάλογο, θεωρώντας τον προσχηματικό, η ΔΟΕ καλεί τα Δ.Σ. των Συλλόγων και τους Αιρετούς, να καταθέσουν νέες, προς ευρύτερη διαβούλευση. Μέσα σε αυτά τα δεδομένα, θα πρέπει να κάνουμε τις ακόλουθες επισημάνσεις:

α) Για ποιον λόγο, ενώ τόσα χρόνια ίσχυε διαφορετική μοριοδότηση για τις δύο βαθμίδες, τώρα ζητείται κοινή; Η εύκολη απάντηση είναι ότι άλλαξε το σκηνικό, με τις μετακινήσεις των σ/φων των κοινών ειδικοτήτων, οπότε πρέπει να αρθούν οι "αδικίες" στο σύστημα που επικρατούσε ως τώρα, να διορθωθούν τα λάθη και να "διευκολυνθούν" οι γραμματείες των Γραφείων στον υπολογισμό των μορίων των σ/φων. 

Με μια σειρά όμως μέτρων που πάρθηκαν τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (συγχωνεύσεις σχολικών ομάδων, καταργήσεις σχολείων ΕΑΕΠ, μείωση ωρών του Ολοήμερου Προγράμματος...) δημιουργήθηκαν τεχνητά πλεονάσματα εκπ/κών, τα οποία θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο με τα τελευταία 70 προαπαιτούμενα του Πολυνομοσχεδίου, που πρόσφατα ψηφίστηκε (κατάργηση της προσμέτρησης ως διδακτικής της ώρας σίτισης, αλλά και της ενισχυτικής διδασκαλίας (;), ορατός ο κίνδυνος αύξησης και του διδακτικού, εκτός του εργασιακού ωραρίου). Οπότε είναι πολύ πιθανό, η κινητικότητα των εκπ/κών ειδικοτήτων που αφορούσε σχεδόν αποκλειστικά τη μετακίνηση ενός εκπ/κού σε πολλές σχολικές μονάδες ενός ΠΥΣΠΕ, να επεκταθεί στις δύο βαθμίδες εντός ενός νομού.

Αν δε, συνυπολογίσουμε και τα λεγόμενα για "Ενιαίο Εκπ/κό Χώρο" και "Ενοποίηση Επιστημονικών Πεδίων", αντιλαμβανόμαστε πως οι "κόκκινες γραμμές" της ΔΟΕ, αυτές δηλαδή της εισόδου εκπ/κών της Β/θμιας στην Α/θμια (φιλόλογοι για γλωσσικά μαθήματα, μαθηματικοί για φυσικές επιστήμες, κλπ.) μπορεί να μην είναι και τόσο κόκκινες για το Υπουργείο. Εξάλλου, κάτι παρόμοιο δεν επιχειρείται και στον χώρο της Προσχολικής Αγωγής με Νηπιαγωγούς και Βρεφονηπιοκόμους; Σε καμία, βέβαια, περίπτωση δεν πρέπει η αναμοριοδότηση να γίνει σημείο τριβής κι αντιπαράθεσης ανάμεσα σε Α/θμια και Β/θμια ή ανάμεσα σε περιοχές και σχολεία  εντός νομού.

Και δεν πρόκειται για αριστερές κινδυνολογίες, αν δούμε ότι και στην Ευρώπη, σε χώρες μ' εύρωστες υποτίθεται οικονομίες, χωρίς μνημονιακές δεσμεύσεις και υπέρογκα χρέη, ακόμα και με εθνικό νόμισμα, η κατεύθυνση είναι τα δημόσια σχολεία να καλύπτουν έναν ελάχιστο αριθμό ωρών γλώσσας και φυσικών επιστημών μόνο.

Αυτόματα οδηγούμαστε στο καίριο ερώτημα: τι Παιδεία θέλουμε, με τι σκοπό και τι περιεχόμενο; Καλές οι θεωρίες περί "ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητας του παιδιού, αλλά στον "αιώνα της Πληροφορίας" δεν μπορεί στην Α/θμια Εκπ/ση να διδάσκεται η Πληροφορική σε υποτυπώδη εργαστήρια, μία φορά την εβδομάδα, ούτε να γυμνάζονται οι μαθητές υποτυπωδώς σ' ανύπαρκτες "αίθουσες γυμναστικής", όντας τα πιο παχύσαρκα/υπέρβαρα παιδιά στον κόσμο (αφού αναφερόμαστε σ' εκπ/κούς ειδικοτήτων).

β) Ακόμη κι αν οι προτάσεις ΔΟΕ-ΟΛΜΕ αποδειχθούν οι βέλτιστες δυνατές, ποιο θα είναι το ουσιαστικό όφελος ενός συναδέλφου από το "δικαιότερο σύστημα μοριοδότησης"; Μήπως τα μόρια θα του φανούν χρήσιμα στις ανύπαρκτες υπηρεσιακές μεταβολές, αφού διορισμοί δε γίνονται πια, οι μεταθέσεις ικανοποιούνται σε ποσοστά 5-9%, οι αποσπάσεις - όσες και όποιες γίνονται - συμπεριλαμβάνουν πλείστα όσα άλλα κριτήρια και αυτή ακόμη η έννοια της μονιμότητας είναι υπό αίρεση;

Μήπως, ακόμη, οι πριμοδοτούμενες με περισσότερα μόρια περιοχές θ' αναδειχθούν σε πρώτη επιλογή στις προτιμήσεις των καταδικασμένων στην ανεργία νέων πτυχιούχων και θα λύσουν έτσι κι εύκολα το πρόβλημα της στελέχωσης των σχολείων σε παραμεθόριες, ορεινές, νησιωτικές κ.ά. περιοχές; Για να σταλθούν εκεί εκπ/κοί, θα πρέπει οι κυβερνητικές επιλογές να κρατήσουν εκεί τον ντόπιο πληθυσμό κι αυτό προϋποθέτει μια σειρά "αντιοικονομικών" για τον καπιταλισμό μέτρων: δουλειές, καλή και φθηνή συγκοινωνία, ιατρικά και πολιτιστικά κέντρα, δημόσιες υπηρεσίες και υποδομές, φθηνά καταλύματα (και όχι να τον οδηγούν σ' εσωτερική μετανάστευση και να μορφώνουν με τηλεεκπ/ση τους ελάχιστους εναπομείναντες εκ των υστέρων). 

  

γ) Για ν' αποφευχθεί το αλαλούμ με τις αποκλίνουσες προτάσεις των ΠΥΣΠΕ-ΠΥΣΔΕ, θα πρέπει η μοριοδότηση να γίνει με κεντρικό σχεδιασμό κι ευθύνη του Υπουργείου, με ενιαία κριτήρια για όλα τα σχολεία και τις περιοχές της χώρας (ανάγλυφο τού εδάφους, δυσκολία πρόσβασης/μετακίνησης, απόσταση από την πρωτεύουσα του νομού/τα μεγάλα αστικά κέντρα/το τοπικό κέντρο, τις ειδικές συνθήκες κάθε σχολείου - πρόσφυγες/μετανάστες, Ρομά, υψηλή ανεργία, κλπ - τις συνθήκες διαβίωσης - βαριοί χειμώνες, πολύ μικρά νησιά - και εργασίας - διθέσια κλπ) 

Συνοπτικά, η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ημαθίας θεωρεί πως το ζήτημα της αναμοριοδότησης δεν πρέπει ν' αντιμετωπιστεί αποκομμένο από τα γενικότερα, διαχρονικά αιτήματα του Κλάδου για μόνιμους μαζικούς διορισμούς, ικανοποίηση σε μεγάλα ποσοστά των μεταθέσεων και αποσπάσεων, όλες τις ειδικότητες στα σχολεία, μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα κλπ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Οι μέρες που έρχονται χρειάζεται να γίνουν μέρες αγώνα, μέρες ανάτασης του κινήματος και πραγματικού ξεσηκωμού για την ικανοποίηση των αναγκών μας, για το δικαίωμα να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι μαθητές μας. Η «μεταμνημονιακή» εποχή για την οποία μιλάνε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η ΝΔ και ο ΣΕΒ, φέρνει νέα μέτρα, νέα επίθεση στη ζωή μας, μια σύγχρονη εργασιακή ζούγκλα ειδικά για τη νέα γενιά. Τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, για τα όποια κόπτονται όλα μαζί τα κόμματα «που πίνουν νερό» στο όνομα της Ε.Ε, και τα λαϊκά δικαιώματα δε συμβιβάζονται.

 Μόνο στο δρόμο της σύγκρουσης υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ για τους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!!

 Δυναμώνουμε την πάλη μας – τις διεκδικήσεις μας για:

·        Αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά 13^ου – 14^ου μισθού, ξεπάγωμα των Μ.Κ., αναγνώριση της διετίας 2016 – 2017 στη μισθολογική εξέλιξη.

·        Κατάργηση της αντιαπεργιακής τροπολογίας. Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και την ΑΠΕΡΓΙΑ.

·        Κατάργηση της τροπολογίας που ποινικοποιεί τον αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς. Κανένα σπίτι εργατικών λαϊκών οικογενειών στα χέρια τραπεζίτη.

·        Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους! Άμεσο μόνιμο διορισμό όλων των συναδέλφων που έχουν  δουλέψει τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση (πάνω από 25.000), ώστε να καλυφθούν στοιχειώδεις ανάγκες των σχολείων. Καμία απόλυση συμβασιούχου-αναπληρωτή.

·        ΑΜΕΣΗ εξίσωση των δικαιωμάτων μονίμων και συμβασιούχων - αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

·        Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή. Νήπια - προνήπια στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο. Καμία σκέψη για πέρασμα των Νηπιαγωγείων στους ΟΤΑ. Να μην περάσουν οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για το «νέο Λύκειο».

·        ΑΠΟΧΗ από κάθε διαδικασία της αντιδραστικής κρατικής αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα.

·        Κάτω τα χέρια από το ωράριο και τα εργασιακά μας δικαιώματα. Σύγχρονες υποδομές και συνθήκες εργασίας (π.χ. αίθουσες, εποπτικό υλικό, βιβλιοθήκες, τεχνολογικά μέσα).

·        ΟΧΙ στις συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων και τμημάτων. Εδώ και τώρα για 15 μαθητές, το ανώτερο, σε Νηπιαγωγεία, Α΄ και Β’ Δημοτικού και για 20 μαθητές, το ανώτερο, σε όλες τις άλλες τάξεις.

·        ΟΧΙ στον εκπαιδευτικό – πολυεργαλείο. Πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού για την υλοποίηση του προγράμματος των σχολικών γευμάτων. Κάθε εκπαιδευτικός να διδάσκει το αντικείμενό του. ΟΧΙ στη συμπλήρωση ωραρίου μονίμων συναδέλφων στην Ειδική Αγωγή.

·        Αναβάθμιση των δομών της Ειδικής Αγωγής. Λειτουργία παντού Τμημάτων Ένταξης. Κάθε παιδί στη δομή που έχει ανάγκη.  Ένας δάσκαλος ανά μαθητή στην Παράλληλη στήριξη.

·        Ένταξη όλων των προσφυγόπουλων στο Δημόσιο σχολείο και τα πρωινά τμήματα. Δημιουργία όλων των απαραίτητων υποδομών (π.χ. αίθουσες), πρόσληψη του κατάλληλου προσωπικού (π.χ. εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι κοιν. λειτουργοί). Έξω οι ΜΚΟ από τα σχολεία.

·        Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε 1€ από την τσέπη των λαϊκών οικογενειών για τη λειτουργία του σχολείου. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Παιδεία.

·        Λεφτά για τη μόρφωση των παιδιών όχι για το ΝΑΤΟ και τους πολεμικούς εξοπλισμούς. Καμία εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή μας (Βαλκάνια, Αιγαίο κ.τ.λ.). 

 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΗΜΑΘΙΑΣ

ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Π.Ε. Ημαθίας: Για την Έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας

Βέροια 21/1/2017

Την Πέμπτη 18/1  πραγματοποιήθηκε η Έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου στο Αμφιθέατρο του 16ου Δ.Σ. Βέροιας, παρουσία εκπροσώπου του Δ.Σ. της ΔΟΕ (του αντιπροέδρου Σταύρου Πετράκη), 3 μέρες μετά!!! ... από την ημέρα ψήφισης του Πολυνομοσχεδίου με τα 70+ προαπαιτούμενα προκειμένου να πραγματοποιηθεί η 3η από τους "θεσμούς" Αξιολόγηση του ... βαθμού συμμόρφωσης της ελληνικής κυβέρνησης με τις απαιτήσεις των δανειστών.

Η απόφαση για την Ε.Γ.Σ. πάρθηκε στη συνεδρίαση του Δ.Σ. την προηγούμενη Πέμπτη 11/1 με 8 ψήφους (όλων των υπολοίπων παρατάξεων), ως αντιπρόταση στην από 7/1 πρότασή μας, ενόψει της κατάθεσης του Πολυνομοσχεδίου, ώστε να υπάρξει μία κλιμάκωση κινητοποιήσεων, σύμφωνα μ’ ένα σύνολο δράσεων που καταθέσαμε.

Η πρόφαση της άρνησης των άλλων παρατάξεων πάνω στις προτάσεις μας ήταν η έλλειψη χρόνου ικανού για την προετοιμασία της ΕΓΣ (από Δευτέρα 8/1 μέχρι και Τετάρτη 10/1, τρεις μέρες δηλαδή), όταν: α) σε καμία άλλη ΕΓΣ δεν αξιοποιήθηκε περισσότερος χρόνος προετοιμασίας, β) προλαβαίναμε να εξορμήσουμε με κλιμάκια σε αρκετά σχολεία, ως την Πέμπτη, για να ενημερώσουμε τους συναδέλφους, γ) θα είχε παρέλθει η ημ/νία ψήφισης τού Πολυνομοσχεδίου, οπότε θα ήταν η ΕΓΣ "εκτός τόπου και χρόνου" και χωρίς ουσιαστικό νόημα η όποια εκ των υστέρων δράση (ενώ με την πρότασή μας θα υπήρχε και ποικιλομορφία δράσεων και κλιμάκωση).

Κατά τις εισηγήσεις τους, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. μας και κυρίως ο αντιπρόεδρος της ΔΟΕ, αναφέρθηκαν εκτενώς στα προαπαιτούμενα του Πολυνομοσχεδίου και γενικότερα στην πολιτική και στην εκρηκτική κοινωνική κατάσταση. Στην τοποθέτησή μας, διαφωνήσαμε σε αρκετά σημεία με τον δεύτερο, μερικά εκ των οποίων ήταν τα εξής:

α) Ότι "ο ψηφοφόρος μιας κυβέρνησης δεν ευθύνεται για τις επιλογές και τις λύσεις που αυτή δίνει στα πολιτικά ζητήματα". 

Είναι πιθανό οι ψηφοφόροι να παρασύρονται από την όποια αριστερή ρητορική ή τον λαϊκισμό των πολιτικών κάποια στιγμή, όμως, όταν αυτή αποκαλυφθεί ως εργαλείο εγκλωβισμού συνειδήσεων σε διαχειριστικές του συστήματος αυταπάτες, η ατομική ευθύνη της εκ νέου στήριξης των κυβερνήσεων που οδηγούν την κοινωνία στην καταστροφή (όπως έγινε μ’ όλες τις αστικές κυβερνήσεις ως τώρα στον τόπο μας) είναι αυτή που μετράει και τους δίνει, με την επανεκλογή, την "επιβεβαίωση" μιας σωστής κι επιτυχημένης διακυβέρνησης.

β) Ότι "κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί, ούτε καν κι αυτή η ίδια η κυβέρνηση".

Κλασικό επιχείρημα περί αστοχιών και λανθασμένων επιλογών, που αθωώνει το καπιταλιστικό σύστημα στο σύνολό του κι ενοχοποιεί τους κατά καιρούς διαχειριστές του, μοιράζοντας αυταπάτες πως μία καλύτερη διαχείριση, από κάποιο άλλο αστικό κόμμα, θα οδηγούσε τα πράγματα σε καλύτερους δρόμους. Εκείνες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στον κόσμο (γιατί την ίδια καπιταλιστική κρίση βιώνουν και πιο ισχυρές οικονομίες, με πολύ λιγότερο χρέος, δικό τους νόμισμα, χωρίς Μνημόνια) συνειδητά προσπαθούν να σπείρουν νέες αυταπάτες και να αθωώσουν τους πολιτικούς τους φορείς για τις πολιτικές εξαθλίωσης που εφαρμόζουν.

γ) Ότι "οι καταστάσεις απομαζικοποίησης τροφοδοτούνται από και τροφοδοτούν την Κρίση".

Εδώ έχουμε την αποποίηση ευθυνών των συνδικαλιστικών ηγεσιών των Παρατάξεων του Κυβερνητικού κι Εργοδοτικού Συνδικαλισμού, που κυριαρχούν στα συνδικάτα δεκαετίες τώρα και με τις τακτικές τους της ανάθεσης, του πελατειακού κράτους, της καλύτερης διαχείρισης, του μικρότερου κακού, της ρεαλιστικής προσέγγισης κλπ, επιχειρούν να οδηγήσουν την Εργατική Τάξη στην αδράνεια, την εξάρτηση, τη μοιρολατρία, τον φόβο, την απαξίωση, την αδιαφορία και το Εργατικό Κίνημα σε οπισθοχώρηση.

δ) Ότι, "σαν Ομοσπονδία, ως τώρα, είχαμε μόνο αμυντικές θέσεις, συχνά μόνο αρνητικές τοποθετήσεις και μάλιστα δεν έχουμε και επεξεργασμένες θέσεις για πολλά θέματα". Κι εδώ πάνω, ανέφερε τη θετική συμβολή των ΕΣΠΑ και της "κακής Ευρώπης" για τα εκπ/κά δεδομένα της χώρας μας και το ρόλο της εκπ/κής καθοδήγησης (των Συμβούλων).

Να και η αντίφαση των λόγων: Πώς είναι δυνατόν να έχεις (επι)θετικές θέσεις, όταν ευλογείς κι εκθειάζεις διαχειριστικού τύπου λύσεις ΕΣΠΑ (μιας Ευρώπης που έχασε το δρόμο της), για να μπαλώνεις μόνο, αντί να βγάζεις τον κόσμο (γονείς, μαθητές, εκπ/κούς) στον δρόμο, απαιτώντας ριζικές αλλαγές, προς ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών; Όταν ως δ/ντής σχολικής μονάδας δέχεσαι να εφαρμόσεις όλες αυτές τις διαχειριστικές πολιτικές που καταγγέλλεις; Ως Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπ/κών έχουμε συγκροτημένη πρόταση για τα εκπ/κά ζητήματα (το "Ενιαίο 12χρονο, Δημόσιο, Δωρεάν Υποχρεωτικό Σχολείο") και δεν πρόκειται να κάνουμε καμία έκπτωση στις απαιτήσεις μας για ικανοποίηση των αναγκών αυτών και να πούμε ΝΑΙ, για ν’ αλλάξει το προφίλ μας και να μη θεωρούμαστε "μονίμως αρνητικοί" ή "αντιδραστικοί" σε πλήρη αντιδιαστολή με τον κ. Πετράκη που δε δίστασε να πει πως "τα αιτήματα του κινήματος πρέπει να κρίνονται αν είναι μαξιμαλιστικά ή όχι", θεωρώντας ότι το πάγιο αίτημα για 20άρια τμήματα στις μεγάλες τάξεις μαξιμαλιστικό"!!!

ε) Ότι "δεν μπορούμε τώρα να περιμένουμε από την Κυβέρνηση να φέρει τραπεζοκόμους στα σχολεία, εδώ θ’ αποχαρακτηρίσουν και την ώρα της σίτισης από διδακτική και θα ενταχθεί στα γενικότερα καθήκοντα τού 30ωρου εργασιακού χρόνου".

Να και η λογική των μειωμένων απαιτήσεων, στα πλαίσια του εξορθολογισμού της Δημόσιας Διοίκησης", προκειμένου η κυβέρνηση να εξοικονομήσει χρήματα για τις ανάγκες του Κεφαλαίου (ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, φοροαπαλλαγές σ’ εφοπλιστές και μονοπωλιακούς ομίλους, 2% του ΑΕΠ για τις ΝΑΤΟϊκές υποχρεώσεις μας κ.λπ.), την οποία όλα τα’ αστικά κόμματα ασπάζονται.

ζ) Ότι "πρέπει να υπάρχει συσπείρωση στα κορυφαία θέματα (όπως αυτό της Προσχολικής Αγωγής) και ενότητα στη δράση μας, αν θέλουμε να πετύχουμε λύσεις στα εκπ/κά θέματα".

Παίρνοντας αφορμή από την τελευταία τοποθέτηση, θέσαμε τις ακόλουθες ερωτήσεις:

α) Αφού, σύμφωνα με τις εισηγήσεις, η συγκυρία απαιτεί ανάληψη δράσης, "ενότητα κι αγώνα", γιατί η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΕΡΑ-ΑΕΕΚΕ) καταψήφισε την ολοκληρωμένη πρόταση της Α.Σ.Ε (που από κοινού με τα συνδικάτα του Ιδιωτικού Τομέα, θα εκφράζανε ένα κοινό απεργιακό μέτωπο) για σειρά πολύμορφων δράσεων και κινητοποιήσεων την περίοδο κατάθεσης και ψήφισης του Πολυνομοσχεδίου; 

β) Ακόμη κι αν υπήρχε διαφωνία με το όλο πακέτο των προτάσεων, τι εξυπηρετούσε το απίστευτο αλαλούμ με την προκήρυξη της κινητοποίησης (από 3ωρη και 4ωρη στάση εργασίας, όχι Παρασκευή, αλλά Δευτέρα και με τη μέγιστη δυνατή καθυστέρηση) εκτός από το να σπείρει τη σύγχυση και την απογοήτευση στους εργαζόμενους και να βάλει με αυτόν τον τρόπο πλάτη στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς;

γ) Ποιος είναι ο σχεδιασμός της Ομοσπονδίας για οργάνωση και κλιμάκωση των αγώνων τις επόμενες μέρες;

δ) Πώς είναι δυνατόν, ένα τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο, όπως η ΑΔΕΔΥ (η πλειοψηφία της, δηλ., ΝΔ, ΠΑΣΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) ν' αρνείται τη συνδικαλιστική κάλυψη σε έξι νομαρχιακά τμήματά της (Σέρρες, Σάμος, Χίος, Λήμνος, Εύβοια, Κέρκυρα) για αποφάσεις 3ωρης Στάσης Εργασίας ή 24ωρης Απεργίας στις 12/1, που πάρθηκαν από τη βάση; 

Απάντηση δεν πήραμε σε καμία εκ των άνω ερωτήσεων (όπως και σε κάποιες που θέσαμε ηλεκτρονικά, όπως: την περίπτωση των οδοιπορικών σ/φων ειδικοτήτων, τη διενέργεια των προγραμμάτων σίτισης και "η τσάντα στο σχολείο").

Σε κάποιες άλλες ερωτήσεις μας, που επίσης θέσαμε ηλεκτρονικά, οι απαντήσεις ήταν ως εξής:

ε) ΕΡΩΤΗΣΗ: - Τι πρωτοβουλίες σκοπεύει να πάρει η ΔΟΕ ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας που πιθανά θ’ αντιμετωπίσουμε είτε σε οικογένειες μαθητών μας, είτε σε συναδέλφους που ενδεχομένως να διωχτούν λόγω της συμμετοχής τους στις κινητοποιήσεις στα Ειρηνοδικεία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: - Εσείς, τι προτάσεις έχετε να κάνετε, επί του θέματος;

(Εμείς θα περιμέναμε απ' το ΔΣ της ΔΟΕ να παρευρίσκεται σε διαδικασίες πλειστηριασμών, καλώντας/κινητοποιώντας και τους συναδέλφους να συμμετέχουν. Εξάλλου, ο νομικός σύμβουλος της Ομοσπονδίας θα μπορούσε να καλύψει και αυτές τις περιπτώσεις).

ζ) Για τη διαδικασία τοποθέτησης (και συμπλήρωσης ωραρίου) των μεταταγμένων σ/φων ειδικοτήτων, αν πρέπει τα κενά ν’ ανακοινώνονται μεμονωμένα (ως ώρες σε κάθε σχολείο) ή ως διαμορφωμένες από το ΠΥΣΠΕ, ομάδες σχολείων και τι νεότερο υπάρχει σχετικά με τις οργανικές που "θα αποδοθούν", μας παρέπεμψε στους Αιρετούς για απάντηση - το θεωρούμε υπεκφυγή, για να μην έρθει σε αντίθεση με αποφάσεις του ΠΥΣΠΕ - και πρόσθεσε ότι πολύ δύσκολα θα δοθεί λύση με την απόδοση οργανικών τους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε την επιλογή του κ. Πετράκη να "απαντήσει" στις συνδικαλιστικές κριτικές με μια αήθη προσωπική επίθεση - χαρακτηριστικό της απώλειας ψυχραιμίας και της ένδειας επιχειρημάτων - σε μέλος της παράταξής μας και με ειρωνείες κι εξυπνακισμούς σε μέλος της παράταξης των Παρεμβάσεων. Για το μάρμαρο όμως της άρνησης κήρυξης 24ωρης απεργίας από την ΑΔΕΔΥ με ευθύνη και σύμπλευση του παλιού και του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ ΔΗΣΥ-ΣΥΡΙΖΑ) δεν άρθρωσε ούτε λέξη!!!

Για την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών  οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΔΟΕ είναι μέρος του προβλήματος, παίζουν τον ρόλο του κοινωνικού εταίρου της Κυβέρνησης, με στόχο την ελαχιστοποίηση των αντιδράσεων στην πολιτική της, που είναι κοινή με όλων των υπολοίπων αστικών κομμάτων και δεν είναι άλλη από τη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Όλοι μαζί στηρίζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και τις ίδιες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις/μεταρρυθμίσεις: ανταγωνιστικότητα, καινοτομία, επιχειρηματικότητα, χορηγία, ιδιωτικοποιήσεις, κινητικότητα, ελαχιστοποίηση Δημόσιου Τομέα, "εξορθολογισμό" δημοσίων εξόδων… Όλα κατ’ εντολή των θεσμών στήριξης του μεγάλου Κεφαλαίου - ΣΕΒ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ. 

Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών

ΑΣΕ (ΠΑΜΕ) Π.Ε. Ημαθίας: Ομόφωνο το ψήφισμα αλλά αγνοείται η τύχη του!

Ομόφωνο το ψήφισμα αλλά αγνοείται η τύχη του!

Βέροια 21/1/2017

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Την Πέμπτη 11/1 στην τακτική συνεδρίαση του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, ανάμεσα στ’ άλλα που συζητήθηκαν ήταν κι ένα ψήφισμα που καταθέσαμε ως Παράταξη, για τη δίωξη μίας 16χρονης Παλαιστίνιας από το Ισραήλ, το οποίο, αν και υπερψήφισαν όλες οι παρατάξεις, δεν στάλθηκε ηλεκτρονικά (;) προς ενημέρωση όλων των συναδέλφων, παρά την από 14/1 σχετική υπενθύμισή μας προς το Προεδρείο του Συλλόγου μας, Για τον λόγο αυτό σας το προωθούμε εμείς που το καταθέσαμε, πράγμα ασυνήθιστο για τα δεδομένα του συλλόγου μας.

Να προσθέσουμε για την καλύτερη ενημέρωσή σας, ότι, σε βάρος της Άχεντ Ταμίμι, απαγγέλθηκαν 12 κατηγορίες από τις ισραηλινές εισαγγελικές αρχές, επειδή χτύπησε ισραηλινούς στρατιώτες που είχαν εισβάλλει στο σπίτι της, ενώ, προηγουμένως, οι κατοχικές δυνάμεις είχαν πυροβολήσει τον 14χρονο ξάδερφό της. Θα παραμείνει προφυλακισμένη μέχρι τη δίκη της, σύμφωνα με τον στρατιωτικό δικαστή, λόγω "σοβαρότητας/βαρύτητας των πράξεών της" (το στρατοδικείο απέρριψε το αίτημά της για αποφυλάκιση με εγγύηση μέχρι τη δίκη της), ενώ την ίδια ώρα συνεχίζονται αμείωτες οι επιδρομές ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών στη Λωρίδα της Γάζας, συνεχίζεται η επέκταση των εποικισμών και οι τραυματισμοί και οι δολοφονίες εναντίον του Παλαιστινιακού λαού, στον απόηχο της απαράδεκτης απόφασης των ΗΠΑ, για την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας τού Ισραήλ και της εκεί μεταφοράς της αμερικάνικης πρεσβείας, απ’ το Τελ Αβίβ). Ο δε Υπουργός Παιδείας του Ισραήλ δήλωσε για τη 16χρονη και τη μητέρα της πως "πρέπει να μείνουν στη φυλακή μέχρι να πεθάνουν"!!!...

350 ανήλικοι Παλαιστίνιοι βρίσκονταν φυλακισμένοι στις Ισραηλινές φυλακές, τον Δεκέμβρη, ενώ, πάνω από 8.000 παιδιά από την Παλαιστίνη έχουν συλληφθεί και περάσει από ισραηλινά στρατοδικεία από το 2000, με το ποσοστό των καταδικαστικών αποφάσεων ν’ ανέρχεται στο 100%!!! 

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΗΜΑΘΙΑΣ

Το σχετικό ψήφισμα 

Καταγγέλλουμε τη δίωξη 16χρονης Παλαιστίνιας από το Ισραήλ

Βέροια, 9/1/2018

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ημαθίας καταγγέλλει το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ, το οποίο για μια ακόμα φορά δείχνει το βάρβαρο πρόσωπο του συλλαμβάνοντας και φυλακίζοντας νέα παιδιά μόνο και μόνο επειδή υπερασπίζονται τα σπίτια τους.

Η σύλληψη και η απαγγελία 12 κατηγοριών κατά της 16χρονης Παλαιστίνιας Άχεντ Ταμίμι, από ισραηλινό στρατοδικείο είναι ξεγύμνωμα όλων όσων μαζί με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ μιλούν για «Δημοκρατία και Ελευθερία», που επιβάλλουν το «δίκιο» τους με στρατοδικεία, φυλακίσεις και δολοφονίες νέων παιδιών. Είναι ξεγύμνωμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που μιλά για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή και οικοδομεί σχέσεις με κράτη δολοφόνους όπως το κράτος του Ισραήλ που φυλακίζει και δολοφονεί μικρά παιδιά, ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει να μην αναγνωρίζει το Παλαιστινιακό κράτος.

Η φυλάκιση της 16χρονης Παλαιστίνιας είναι επίθεση ενάντια σε κάθε νέο που αγωνίζεται για το δικαίωμα του στη μόρφωση, στη δουλειά. Είναι επίθεση στο δικαίωμα κάθε νέου να ζει στον τόπο του χωρίς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.

Ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού για να ζήσουν τα παιδιά του ελεύθερα, στο δικό τους κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ είναι αγώνας όλων των εργαζόμενων της Ελλάδας.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στα παιδιά της Παλαιστίνης που αγωνίζονται ενάντια στην ισραηλινή κατοχή και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση της 16χρονης και της οικογένειας της. Δυναμώνουμε την Αλληλεγγύη μας με τον Παλαιστινιακό Λαό

Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ημαθίας